|
de Gelderlander PAUL VERGEEST |
MUZIEK MATANGI KWARTET |
21 jan 2005 |
|
Het zit voorlopig wel goed met het aantal jonge Nederlandse strijkkwartetten. Steeds meer jonge musici vinden het een uitdaging om met z'n vieren muziek te maken. Dit viel gisteren nog eens met volle overtuiging op te maken na het beluisteren van een concert door het Matangi Kwartet. Een viertal musici dat, net afgestudeerd, probeert om zo goed mogelijk het moeilijke vak van het strijkkwartetspel onder de knie te krijgen. Naast dit Matangi Kwartet toert momenteel ook het Jenufa Kwar- tet door Nederland rond. Dit kwartet is bijzonder vanwege de . samenstelling: het zijn vier vrouwen. Het Matangi Kwartet intussen is flink bezig aan de weg te timmeren. En ze doen dit niet alleen met spraakmakend modem repertoire, want dat kunnen ze ook goed. Met Herman van Veen heb ben ze al opgetreden. Maar de kunst van elk kwartet is toch om de bekende meesterwerken opnieuw in te studeren en daarvan het publiek te laten genieten. Bij het Rosamundekwartet van Schubert viel gelukkig te constateren dat dit ensemble op een hoog niveau musiceert Bij Schubert komt echter meer om de hoek kijken. Het is de kunst om de lange spanningsbogen onverbiddelijk vast te houden, zodat een ijzersterk geraamte overblijft, waaraan dan de mooie melodieën zich aan vast kunnen klampen. Het eerste deel van dit Schubertkwartet was iets te traag van tempo, waardoor de spanningsbogen onvermijdelijk niet strak genoeg aangezet konden worden. De twee laatste delen waren hier het meest overtuigend. Als intermezzo naar het Strijkkwartetvan Ravel fungeerde nu de Serenata van Joaquin Turina. Heel geparfumeerde muziek, waarbij de Spaanse geest van Turina grotendeels afwezig is. Maar- een kolfje naar de hand van het Matangi Kwartet. De afwisseling na de pauze tussen elegantie en hartstocht in het fameuze Kwartet in F van Ravel was in alle opzichten een meesterlijke prestatie. Vooral de musi- ceerdrift van de eerste violiste Maria-Paula Majoor en cellist Nander Cirkel moet extra vernoemd worden. De eenheid van klank was hier zeer opmerkelijk. Toeval of niet: ze spelen allemaal op instrumenten van Nederlandse makelij. Zo als het eigenlijk zou moeten, met Nederlandse musici op het podium. Paul Vergeest |