| De Gooi en Eemlander Jacques J. d'Ancona |
Herman van Veen en de wrevel van Willem Duys
|
20 november 1985 |
|
GRONINGEN (GPD) — Veel duidelijker... Minder zweverig dan vroeger... Rustig, exact en
helderder in zijn woordkeus. De entertainer Herman van Veen is prima overgekomen in
interviews op radio en televisie. Zijn nieuwe plaat is keihard en getuigend.
Is hij veranderd? Af en toe is hij een paar dagen thuis, terug in Nederland. Zijn tournee door Duitsland - zelf spreekt hij van de Bondsrepubliek - loopt als een trein. Overal een volle bak. Vier, vijf dagen achtereen treedt hij in de grote steden op in massale hallen en de mensen stromen toe. Ze kennen hem daar. Voor Duitsland is Herman van Veen een begrip. Berlijn, Hamburg, Essen, München. „Het is echt een feest, bijna niet te geloven, alsof alles ineens kan. Ik kan me wel voorstellen dat Willem Duys moeite had met de liedjes op de nieuwe plaat De Wisselaars. Het is heel scherp. Ik zeg duidelijk wat ik vind van de waanzinnige bewapening en de krankzinnige werkloosheid. Ik ben geen typische kerkbezoeker, ook geen godgelovig mens, maar ik begrijp de christelijke bedoelingen. Ik begrijp echter niet dat christelijke bedoelingen met voeten getreden worden. Ik vind bewapening in strijd met wat die mensen geloven of menen te geloven!". Die nieuwe langspeler (het is zijn 26-ste die in ons land uitkomt!) De Wisselaars dankt zijn titel aan het bijbelverhaal over de wisselaars die de tempel moesten verlaten. Herman van Veen zingt in dat lied van Willem Wilmink over de paus die verwijderd moet worden, net als destijds de wisselaars... Letterlijk zegt die tekst op de melodie van Nu syt wellecome: Uit uw kruis is munt geslagen. Sla de paus de kerk uit, net als de wisselaars van weleer. Grove Uitschieters De entertainer is niet ongelukkig met de wrevel en de irritatie van Willem Duys, zondagochtend op de radio. Hij lacht. „Duys vertegenwoordigt de liberale kant. Ik keer me tegen de kruisraketten, de kerk en de groeiende armoede. Het is een zeer persoonlijke lp en de pers is vrijwel unaniem ongelooflijk. Slechts enkele conservatieve kranten pikken mijn standpunten niet over kerk, samenleving en bewapening. Dat zijn de grove, negatieve uitschieters. Staat hij sterker, is hij anders geworden? Herman van Veen: „Nee, mijn enthousiasme is onverminderd in vergelijking met zeventien jaar geleden. Toen was ik 23, nu ben ik veertig. We hebben ontzettend veel geleerd. Mijn maatschappelijke betrokkenheid is niet meer of minder dan vroeger. Het engagement is er altijd geweest. Ik ben een entertainer, maar iemand die zijn persoonlijke ervaringen in duidelijke uitspraken neerlegt. Ik kies voor de verantwoordelijkheid om te zeggen wat ik waarneem in de maatschappij en in mijn omgeving; Die verontwaardigde reactie geef ik zo komische en onderhoudend mogelijk weer in een theatrale vorm". Moed niet te verliezen Toch is het geen uitgesproken pessimistisch programma. Herman van Veen: „Het kost moeite om te accepteren wat er om je heen gebeurt, maar het is zaak de moed niet te verliezen. Ik geef de pijp niet aan Maarten. Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik met veel liefde en succes kan werken". Zijn theatershow zoals hij die sinds twee seizoenen in het buitenland brengt, is in Nederland nog niet te zien geweest. Hij heeft voor ons land eigenlijk één show overgeslagen, maar aan het eind van de zomer van '86 komt Herman van Veen weer in ons land spelen om de schade in te halen. Tot eind november staat hij in West-Duitsland. Daarna neemt hij zes weken pauze en daar gaat hij dan weer tot en met april spelen. Vervolgens zijn er tournees naar Oostenrijk, Zwitserland en door Vlaanderen in blokken van ongeveer twee weken. Daar houdt het niet mee op. Natuurlijk liggen er plannen voor Parijs, New York en Los Angeles. Hij noemt het logisch. Daar hebben we de tijd voor vrij gehouden in de planning. Parijs was het mooiste wat je je kunt voorstellen. We begonnen daar de eerste keer met 16 man publiek en mochten later twee weken terugkomen in het Théatre de la Ville. Twee weken uitverkocht. Fantastisch, die ontwikkeling in Frankrijk. Bij goeie gezondheid volgt Amerika in 1988". Jacques J. d'Ancona |