| MIX |
Iedereen moet van
me houden, zegt
Herman van Veen.
|
20 mei 1977 |
|
Grote rampen teisteren de arme landen. Hongersnoden, aardbevingen, overstromingen, noem maar op.
Geleerde mensen bedenken prachtige plannen om
iets aan de ellende daar te doen. Maar zanger/cabaretier Herman van Veen doét er iets aan. Hij wil „verloskoffertjes" naar de „Derde Wereld" sturen.
Herman van Veen is bezorgd. Niet over zichzelf, want hij heeft de laatste jaren uitsluitend voor volle zalen opgetreden. Ook met zijn grammofoonplaten gaat het prima. Lees maar de prachtige tekst die hij schreef voor zijn lied „Oma- tje". Omaatje
maar aan mij .... Nee, privé en artistiek heeft Herman niks te klagen. Maar hij kan wel erg verdrietig worden over de vele ellende op de wereld. "Jaren geleden al ben ik voor Nederland ambassadeur geworden voor Unicef, het kinderfonds van de Verenigde Naties", vertelt Herman. „Unicef biedt over de hele wereld hulp aan kinderen die het hard nodig hebben. Bij grote rampen, zoals aardbevingen, overstromingen, hongersnoden en ook wanneer ze vluchteling zijn geworden en hun land om de één of andere reden moesten verlaten." Herman heeft in de loop der jaren al heel wat tijd besteed aan het organiseren van allerlei zaken om zodoende aan geld te komen voor Unicef. Een andere bekende „ambassadeur van Unicef' is de Amerikaanse komiek Danny Kaye, met wie Herman diverse keren contact heeft gehad. Maar nu is er het nieuwe plan. Wat wil Herman precies? -Verioskoffertjes naar de arme landen sturen. Zoveel maar mogelijk is. In elk dorp en in ieder gehucht zou zo'n koffertje moeten zijn. Want kijk , soms is er pas op honderd kilometer of nog verder een dokter aanwezig. En iedere dag worden er in de arme landen tienduizenden kinderen geboren onder de primitiefste omstandigheden. Veel van die kinderen sterven vrij snel daarna, omdat er geen goeie medische hulp bij de geboorte aanwezig was." Aan hygiene ontbreekt het meestal en er is geen dokter in de buurt, zodat al die moeders hun kinderen vaak helemaal alleen ter wereld moeten brengen. Soms met hulp van een buurvrouw of in het gunstigste geval een vroedvrouw. Herman: „Wanneer zo'n vroedvrouw nu zo'n verloskoftertje heeft met spullen, als een schaar, gaasjes, steriele handschoenen, doeken, dermatol, zo'n toeter om de hartslag van de baby te horen, een schaar en al dat soort zaken, dan zouden er duizenden baby's en ook moeders gered kunnen worden." Komt natuurlijk direct de vraag: er zijn al teveel kinderen in die arme landen, moet je ze nu nog helpen geboren worden? Herman wordt fel door die vraag: „Natuurlijk! We zitten nu eenmaal met dat grote probleem. Er wordt gewerkt om de overbevolking tegen te gaan, maar dat betekent toch niet dat je moeders en kinderen maar moet laten sterven? De vrouwen raken in verwachting, en hebben ook recht op een menselijke behandeling. Dan moeten we de baby's zo goed mogelijk geboren laten worden. En dat kan wanneer er zo'n simpel koffertje aanwezig is." Daarvoor is geld nodig, dat is duidelijk. Daarom heeft Herman een stichting opgericht: „Colombine". Die naam heeft niks te maken met Colombia, maar het is de naam van de vrouw van de pop „Harlekijn". En dat is weer de naam van de organisatie waarbinnen Herman zijn artistieke zaakjes regelt. „Ja," zegt Herman, „Harlekijn voor de artiesten en Colombine voor „moeder en kind" in de arme landen." Het eerste geld is er al. Heeft Herman persoonlijk in de pot gestopt door zijn gouden platen op Amerikaanse wijze te verkopen na zijn optredens in de theaters. Andere artiesten als Thijs van Leer en Louis van Dijk gaan ook meehelpen en er worden speciale tournees door Nederland georganiseerd, waarvan de opbrengst naar „Colombine" gaat. Waarom doet Herman dit allemaal? „Als je niets voor je medemens doet, hoef je ook niet te verwachten dat je medemens ooit iets voor jou zal doen. Ik wil graag dat iedereen van me houd en daarom probeer ik zoveel mogelijk voor anderen te doen. En verder: het is daar in die la nden-éčn doffe ellende. Daar staan we hier niet bij stil, met onze super-de- luxe ziekenhuizen en met een dokter op iedere straathoek." „Unicef is ook een prima organisatie. Eén van de beste op het gebied van ontwikkelingshulp. Ze helpen zonder te kijken wie je bent. Dat spreekt mij enorm aan: ze bemoeien zich niet met politiek." Herman: „Wie net als ik bezorgd is over het lot van de mensen in die landen, kan zijn gift storten op postgiro 25.009 van stichting „Colombine". in Amsterdam. Ik zal van iedereen houden die geld schenkt!" |