|
de Telegraaf Annet de Jong |
HERMAN VAN VEEN PRACHTIG IN BALANS |
19 mei 2008 |
|
Aan alles komt een begin, zegt Herman van Veen. Veertig jaar staat hij al op het toneel met zijn vaste pianist Erik van der Wurff en dat vieren ze met een nieuw programma. De chemie is er nog altijd, zo bewijzen ze samen met de topmuzikanten Edith Leerkes (gitaar) en Jannemien Cnossen (viool). Van Veen is de harlekijn - met ballonnen, pingpongballen en rare dansjes - de virtuoze muzikant en een toegewijde vader en opa. Zijn kleinzoon vormt de vertederende rode draad in de voorstelling. Dochter 'Anne', van zijn befaamde liedje, timmert inmiddels zelf aan de weg in de wereld van de kleinkunst en schreef een tekst die door haar vader op muziek werd gezet. Gepassioneerd vertolkt Van Veen de smachtende meisjes-lyriek over het verlangen naar een jongen. Hij is melancholisch als het over zijn naasten gaat. Van Veen ontroert met teksten over een kind, of over zijn moeder: "Ik zou er veel voor over hebben om mijn moeder nog een keer te horen zeggen: Herman, al die flauwekul, die heb je niet van mij." Flauwekul is er ook. Van Veen speelt een Utrechtenaar die in het ziekenhuis is voor erectieproblemen. Een schaamteloze en hilarisch monoloog over seksuele opwinding op de verkeerde momenten. Samen met Erik van der Wurff doet hij een geestige dronkemans-act, om die weer af te wisselen met een teder liedje. Edith Leerkes, op blote voeten, maakt indruk met haar betoverende gitaarspel (haar prachtige cd 'Etude Feminine' is ook een aanrader) en het spel-plezier van alle muzikanten werkt aanstekelijk. En zo gaat dit programma van hoogtepunt naar hoogtepunt, maar niet zonder nog even een politiek statement te maken over verdraagzaamheid. Van Veen eindidigt melancholisch, met "Cirkels" een van zijn mooiste teksten en een prachtig liedje voor zijn kleinzoon. Zo'n opa gun je iedereen en zo'n voorstelling gun je iedere theaterbezoeker: dit is zonder twijfel een van de beste kleinkunstvoorstellingen van het seizoen. Annet de Jong |