Nieuwe Apeldoornse Courant
R.M.

Herman van Veen bleef in duister steken

19 februari 1975

Het toneel was zwart en donker. de kleren waren zwart en donker. Hij sloop naar de microfoon in zwart en donker en de muziek zat in het donker, dat was het beeld dat wij van het optreden van Herman van Veen gisteravond hebben overgehouden, want ook de teksten tenslotte waren alleen maar duister en donker over de dood.
• Het is natuurlijk volstrekt niet nodig de hele avond maar te gieren, lachen en brullen. Dat geeft alleen maar een caricatuur van mensen.
• Maar evenzo is het een volkomen vertekend beeld van het leven en de mensen te geven, door alleen maar over de dood te blijven zaniken.



Je mag best een kritisch liedje over de kerken geven, die terwijl de wereld blijheid ademt, dor en duister zijn. Het is trouwens wel erg onorigineel, want het werd duizend jaar geleden al gedaan. Maar goed, spui je kritiek, veroordeel. Maar geef er dan wat tegenover, iets positiefs. Je mag best van de bijtjes en bloemetjes van Toon Hermans afstappen en er een gijntje over maken, dat wij leeg in een gecomputeriseerde maatschappij leven. Maar er zitten aan het leven toch echt wel andere kanten, dan het lekker zeggen van erg stoer aandoende vieze woordjes.
Twintig jaar geleden deed men daarmee de toenmalige maatschappij op zijn grondvesten daveren. Tien jaar geleden was Phil Bloom een donderslag. Nu is het een beetje kinderlijk genoegen zulke woordjes m de zaal te slingeren. Succes verzekerd, neimand zal er achteraf een rel over schoppen. En gelachen dat we hebben......"'

Het is natuurlijk niet zo dat er alleen maar iets triest te beleven. viel.' Er waren beslist ook mooie dingen.
De muzikanten die Van Veen had meegebracht waren grandioos. Wij hebben een gitaarsolo van Harry Sacksiono gehoord die meesterlijk was en Erik van der Wurff speelde fantastisch piano en electronische orgel Maar dat kon de avond niet redder.

De originele clown is een lacher met een trieste ondergrond. Herman van Veen kwam gisteravond niet van die grond af. Het is goed om er met beide benen op te staan en te blijven staan. Maar je hoeft niet ds hele avond met die benen in een vers gedolven grafkuil te verwijlen.

Ook de gedachtensprong in de teksten en de liedjes kwam maar slecht over. Alweer, het hoeft geen dolle boel te worden en de lol kan rnen best missen. Maar dan moet wat er geboden wordt toch wel zo aangrijpend zijn, dat het je omknelt. Nu werd het verhaal van de juffrouw in het vliegtuig, een dof lachertje en wat aangrijpend had kunnen zijn de dans met de bezem bleef in de bedoeling steken. Het verhaal over de trieste vrouw in haar eenzame ouderdom heeft Koos Speenhof in „opoe die haar hele leven voor haar kinderen had gesjouwd, wat eenvoudiger, begrijpelijker en ontroerender al zeventig jaar geleden gedaan.

Daar helpen geen flashlights, geen tien versterkers, geen donderluidsprekers of zoiets bij. Daar helpt alleen maar de persoon en de tekst van de entertainer, die contact met de zaal moet krijgen en zijn bedoelingen moeten kunnen overbrengen.
Dat lukte Herman van Veen gisteravond maar een enkele keer en daarom - het was niet de eerste maal dat wij hem zagen en zijn reputatie als clown is groot - moet hij zich wel eens gaan revasncheren.



R.M.