JACQUES J. D'ANCONA

Herman van Veen geëerd in vol Carré

18 mrt 2002

Van onze redacteur entertainment JACQUES J. D'ANCONA

Amsterdam - Het Koninklijke Theater Carré op een natte zondag. Stampvol ter gelegenheid van het vijfde Radio 2/Conamus Gala (nou ja, gala...?) van het Nederlandse Lied. Een briljante Freek de Jonge heeft het woord. Zijn zoveelste rol als prijsuitreiker. In dit geval met Herman van Veen als object. "Zonder de zanger hadden we de idealist Van Veen nooit leren kennen", zegt Freek naar aanleiding van de opmerking van Van Veen dat hij na 37 ja- ren nog een punt op de i wenst te zetten. De i van idealisme, interpreteert Freek en dan mag Herman de bronzen Decibello als Radio 2 Zendtijdprijs in ontvangst nemen. Hij is de opvolger van Boudewijn de Groot en Rob de Nijs.



Een feestje met diverse hoogtepunten als eerbetoon aan mooie Nederlandstalige muziek en aan Herman van Veen als veelzijdig middelpunt: onze meest internationale clown, muzikant, performer, harlekijn, componist, schrijver, dichter, acteur theater-, tv- en filmmaker. Zijn dankwoord deponeert hij in een vers, uiteraard. In besloten kring krijgt hij na afloop zijn 134-ste cd uitgereikt...
Van de honderden liedjes die hij heeft gezongen wordt een aantal uitgevoerd. Door anderen, begeleid door het Metropole Orkest. Dat is de standaard receptuur van het gala. Altijd interessant. Wélk lied blijft overeind in een nieuwe jas met Ryan van den Akker, Liesbeth List, Stef Bos, het Vlaamse vrouwentrio Lafs, Sieb van de Ploeg (De Kast), Stanley Burleson, Babette van Veen (inderdaad, de dochter), Mathilde Santing, de in deze omgeving volstrekt niet geïmponeerde Daniël Lohues van het Drentse Skik, Joost Marsman (van het Groninger Is Ook Schitterend) en Marco Borsato als vocalisten? Antwoord: de meeste, waarbij opgemerkt dient te worden dat ze allemaal ook een 'eigen' stuk mogen zingen.

Met Herman van Veen in het publiek - dankbaar, het luidst en het langst applaudisserend - is Liesbeth List absoluut in topvorm en brengt Stanley Burleson een meeslepende versie van Rozegeur. Maar ook Marco Borsato maakt indruk, vooral omdat hij zich volledig identificeert met het lied Fiets en in een enkel zinnetje Van Veen treffend typeert als degene die het Nederlandse lied cachet heeft gegeven.
De sfeer is dusdanig mild dat niemand protesteert als de slagvaardige presentator Sjors Fröhlich Mathilde Santing de beste Nederlandse zangeres noemt en Borsato de populairste zanger.



JACQUES J. D'ANCONA