NIEUWS V/D DAG Peter Liefhebber |
Carre in ban van Herman van Veen |
17 apr 1990 |
| Het is inmiddels al weer drie en een half jaar geleden dat Herman van Veen in Carré stond, en wat er in die tijd ook veranderd mag zijn, één ding bleef in ieder geval hetzelfde: z'n vermogen om een publiek in zijn ban te krijgen. Het leverde hem, ook nu weer, stormachtige reacties op: zijn fans gingen nog net niet op de banken, meer veel scheelde het niet. Nu moet ik zeggen, dat Van Veen dat ook behendig uitlokte, door te spelen alsof hij eigenlijk geen toegift in gedachten had en door het smekende applaus zolang te laten duren dat het bijna gênant werd. Het werd een demonstratie te meer van het overwicht dat deze facet-rijke clown en zanger (enz.) zich inmiddels op zelfs de grootste en erkend moeilijkste zalen heeft verworven. In zijn nieuwste show, die overigens al buiten onze grenzen is uitgeprobeerd, laveert Van Veen weer als vanouds tussen regelrechte kolder en ernst. Hij zingt, vertelt, danst, manipuleert in de goochel-marge, gooit er wat slapstick tussendoor, wordt weer serieus, en bouwt zo meer een sfeer dan een gedachtenbeeld op van een levensloop. Net als vorige keer mondt zijn programma uit in een memento mori, een herinnering aan de menselijke sterfelijkheid, met gebruikmaking van hetzelfde rekwisiet: een doodskist. Toch is Van Veen zeker niet zwaar op de hand, zelfs minder dan voorheen; de verwijzingen naar zijn maatschappelijke betrokkenheid zijn terloopser dan ooit en entertainment staat duidelijk voorop in deze klank- en kleurrijke show, waarin de aloude levensvragen eerder poëtisch en gevoelsmatig worden aangetipt dan intellectueel uitgediept. Persoonlijk was ik overigens, als mijn herinnering klopt, vorige keer meer geïmponeerd door het optreden van Herman van Veen, maar dat was dan ook naar mijn smaak het beste dat hij in zijn hele loopbaan had laten zien. Nu vond ik het overwegend wat fletser, wat minder geïnspireerd en oorspronkelijk, en zo nu en dan ook iets te gemakkelijk toegevend aan de modieuze trend om uit te pakken met banaliteiten. Succes verzekerd met dit laatste, dat wel, maar ik vind het nogal een goedkoop succes. Peter Liefhebber |