Story
Willem Duys

Londen

16 nov 1990

Londen

Wat is de wereld toch klein! Neem nou bijvoorbeeld eens een gigantische stad als London. Daar wonen, de buitenwijken niet meegerekend, tien miljoen mensen. In het spitsuur heb je meer dan een uur nodig om van het vliegveld Heathrow naar het centrum te komen. De vertrouwde zwarte oubollige taxi's rijden dan zowat bumper aan bumper, zoals de forensen in de metro schouder aan schouder staan samengeperst. En het centrum zelf lijkt je reinste mierenhoop, vooral rond Plccadilly Circus. Als je daar dan in drie dagen tijd liefst drie bekende Nederlanders tegen het lijf loopt, kom je inderdaad tot de conclusie dat de wereld toch maar klein is!



Het gebeurde mij vorig weekeinde. Mijn jongste dochter werd 21 en had als grootste wens de Londense voorstelling van de musical les Miserables' te zien. Die wens leek niet zo makkelijk te vervullen, want het Palace Theatre is nog steeds een jaar van te voren totaal uitverkocht Je kunt hoogstens bij de ingang een kaartje kopen op de zwarte markt, maar dan ben je al gauw 150 gulden kwijt met de kans een kilometer van het toneel terecht te komen. Gelukkig zijn Joop v.d. Ende en ik oude vrienden en dankzij zijn knappe producente Janna Meppelink (die o.a. alle uitzendingen van Wedden dat.7 realiseerde) hadden wij drie prachtige zetels op de eerste rij van het balkon. Onze voorpret valt niet te beschrijven. En evenmin onze totale verbazing toen wij plaatsnamen en pal naast ons Louis van Dijk aantroffen, vergezeld van zijn vrouw Hilde en dochter Selma. Zij hadden via een totaal ander kanaal hun tickets veroverd en waren even blij en verrast als wij. U begrijpt dat wij met ons zessen na de fantastische show de verjaardag van mijn dochter uiterst vrolijk hebben besloten! Louis was in Londen wegens het opnemen van een speciale Mozart-plaat met Britse strijkers, zulks i.v.m. het komende herdenkingsjaar. De Salzburgse meester overleed immers in 1791 en vandaar ook de nieuwe CD van Berdien Stenberg, heel toepasselijk' Mozarts Toverfluit* geheten. En wie liep er nog meer rond in die stampvolle Engelse hoofdstad? Ons aller Tonny Eyk, de eeuwig goedgemutste krullebol, die in weer een andere studio andere klanken aan een andere vleugel had ontlokt Puur toeval afweer!

De tweede dag van onze korte vakantie gin-gen we naar die andere spraakmakende mu-sical: 'Miss Saigon', eveneens gecomponeerd door Claude-Michel Schönberg, de schepper van les Misérables'. Die show is zo mogelijk nog indrukwekkender. De muziek is ronduit prachtig en het verhaal ontroerend: een soort nieuwere versie van 'Madame Butterfly', zich afspelend in Vietnam in de boze jaren zeventig. Soldaat wordt verliefd op Vietnamese, keert terug naar Amerika, hoort veel later dat zij een zoontje heeft gekregen, vliegt wederom naar Saigon en aanschouwt zijn kind, terwijl de moeder zelf-moord pleegt Dat lijkt een ouderwetse draak, maar je laat je door alle zang en dans helemaal meeslepen. En vooral door de fantastische effecten op het immense podium: een dalende helicopter waar een heel peloton soldaten in verdwijnt een Cadillac rijdend tussen de wolken, een tien meter hoog standbeeld van Ho-Chi-Minh, enz, enz. Zo knap is deze produktie, en zo veeleisend dat we 'Miss Saigon' wel nooit in ons land te zien zullen krijgen. Trouwens: de voorbereidingen van de Nederlandse Misérables' vergen nu al tien miljoen gulden en dat lieve sommetje moet straks in negen Carrémaanden terugverdiend worden...

Enfin, we besloten de derde dag als echte toeristen door te brengen, je raakt in Londen immers nooit uitgekeken. Vermoeid van alle indrukken gingen we die avond vroeg naar bed. En nu komt het We vlogen zondags terug en wie zat innig tevreden op de allervoorste rij van het vliegtuig? Herman van Veen! Die had de vorige avond een groot en stampvol theater aan z'n voeten gedegen, zoals hij de afgelopen jaren ook Parijs en heel Duitsland veroverde. En nu staat onze grootste internationale ster alweer in Chicago op de planken. Wat had ik die paar uurtjes slaap graag verruild voor Herman's Londense debuut.. Maar ja, wie kon bevroeden dat na Louis en Teun ook hij de Noordzee was overgestoken?! Het leven blijft barstensvol verrassingen...