De Gooi- en Eemlander

Uilskuiken en Herman van Veen 'strijden' zij aan zij

16 juni 2008

soest

Van geitenwollensokken-houterigheid heeft de Vogelwerkgroep Soest van IVN Eemland geen last. Maandagmiddag draaiden de natuurliefhebbers aan het Kerkpad een gelikte show af. Doel: de Soester politiek te doordringen van het belang van behoud van natuur in het gebied tussen Eng en Eemdal. Dé plek voor aanleg van een eventuele rondweg.


In de hoofdrol een jonge uil en Soester BN'er Herman van Veen, ambassadeur van het Nationaal Landschap Arkemheen-Eemland.
Bij de hoeve van Ab en Sylvia Revoort nestelen kerkuilen graag. Na tien jongen vorig jaar, wil het met eentje nu niet erg vlotten. ,,Kan aan de extra drukte liggen op de Lange Brinkweg, nu de Middelwijkstraat is afgesloten'', geeft voorzitter Pieter Augustinus van IVN Eemland een hint.
Het gezelschap is getuige van een spannend potje uilen vangen, hoog in de nok van de boerenschuur. Maar de volwassen kerkuil heeft er geen zin in, ontwijkt het net en scheert sierlijk onder de dakrand door naar de vrijheid. Zijn (of haar) nakomeling kan nog geen kant op en komt in een boodschappentas naar beneden. ,,Ah, wat lief'', klinkt het donzige dier te voorschijn wordt gehaald. Officiële roofvogelringer Harry de Rooij uit Hilversum meet en weegt het uilskuiken. ,,Gaat prima. Tja, enig kind hè.''

Herman van Veen woont minstens zo mooi als de familie Revoort. Hij heeft dit jaar drie jonge uilen op zijn domein. Voorbij het Uilenringen heet het kunstwerk dat hij voor het echtpaar aan het Kerkpad schreef. Het besluit met:'Denk aan onze kinderen. Immers, dood is dood en weg is weg.'