Leidse Courant
J.Leune

Herman van Veen begint pas als zijn show is afgelopen

14 oktober 1970

LEIDEN — Herman van Veen begon gisteravond in de Leidse Schouwburg eigenlijk pas aan zijn dolste act, toen de voorstelling' feitelijk al was afgelopen. Geheel buiten het programma om had hij tot slot op verzoek zijn fenominale Suzanne gezongen, daarna nam hij achter de drums plaats. The show was over. De zaal, loges en balkons stroomden aarzelend leeg. Het doek bleef open en Herman van Veen en de zijnen begonnen aan een zgn. free concert. maakten ter afwisseling een toer door de volle gang van de schouwburg en haalden zelfs even een frisse. neus op de Oude Vest. Het. oudere publiek haalde zijn schouders op en ging weg na nog even de wilde toestanden aangekeken te hebben. Het jongere publiek, met name de hippe, langgerekte meisjes, bleef hangen.


Het kon niet genoeg krijgen van een Herman van Veen, die zich als een werkelijk voortreffelijk slagwerker ontpopte. Hij wist niet van ophouden. Schouwburg-directeur Hans v. Dam keek er niet van. op. „Ik was er al voor gewaarschuwd door de Vereniging van Schouwburgdirecteuren", zo verklaarde hij. „Van Veen doet dat overal. Hij gaat door tot de laatste man verdwenen is.
Tot wanhoop van de suppoosten, die dolgraag naar huls, naar bed willen." Van Dam dacht een maniertje gevonden te hebben om Van Veen te verdrijven. Hij ging met een handsirene door de schouwburg om het orkest te overloeien. Het hielp niet. En het jonge publiek bleef.
Tegen kwart over elf gingen er echter steeds meer vandoor en tenslotte hield Van Veen er ook maar mee op. „Dit, was een tamelijk tam publiek". oordeelde gitarist Jan van de Voort later. „In andere steden gaan we meestal veel langer door. Het publiek komt dan ook wel op de planken om de dansen mee te doen. Heel fijn is dat, weet-je-wel."

Heel fijn was ook gisteravond Herman van Veen, al bereikte hij lang niet het niveau van zijn vorige show, waarin hij dol te keer gaat als geen andere caberetier. Enigszins tegen viel hij met name in zijn chansons. Nu weet ik, dat Herman van Veen moeilijk opgehangen mag worden aan Suzanne, waarin hij een eenzame hoogte bereikt.
Toch loopt hij wel het gevaar, mede omdat hij in zijn show een bewuste onverschilligheid tentoonspreidt, welke soms irriterend aandoet. Ik wil onmiddellijk toegeven, dat dat zijn charme heeft, maar toch ook zeker zijn nadelen. Het publiek kan de indruk krijgen een manifestatie bij te wonen, waarin het plezier van Van Veen zelf en zijn medewerkers op de eerste plaats staat.

Ronduit geweldig is de muzikaliteit en vernuftigheid van de acts, waarmee de clown Van Veen zijn one man show siert. Hij maakt als geen ander gebruik van de spots en de mogelijkheden van de geluidstechniek. Dat is zonder meer zijn grote kracht, waarvoor het Leidse schouwburgpubliek hem gisteravond met een hartelijk applaus bedankte.

Jammer was, dat het publiek in de engelenbak en op het balkon Van eacn aanvankelijk slecht kon verstaan en zijn ronduit geweldige mimiek vaak niet kon waarnemen.
Enkele ouderen gingen voor de pauze weg. Jongeren zochten later een plaatsje in de zaal. Degenen, die vanavond, morgenavond, vrijdag- of zaterdagavond naar Van Veen gaan, moeten er wel aan denken na afloop niet weg te gaan. Dan kunnen zij nog genieten van een heel fijn concert, dat als het moet tot in de kleine uurtjes door kan gaan.


J.LEUNE