| HET VADERLAND Peter Snel |
"Nieuwe" Van Veen
weinig indrukwekkend
|
14 augustus 1981 |
|
Het moet vijftien jaar
geleden zijn geweest, dat
ik Herman van Veen voor
het eerst zag. Een harlekijn met een uitstekende
motoriek en een prachtige
stem. Van Veen is inmiddels een instituut geworden. Met zijn derde programma in een jaar trad
hij gisteravond in het Circustheater op.
Een nieuw programma is het niet helemaal geworden en net als onze recensent bij het vorige programma moest constateren zijn zelfs de nieuwe teksten niet van het niveau van het oudere werk. Wat gebleven is, zijn melancholie opwekkende ballades als 'Niet alleen' over een niet meer verslaafd meisje dat zelf- moord pleegt, flitsende bewegingen van armen en benen en soms uitdagende uithalen naar het publiek dat dan weer even de bekende harlekijn kan herkennen. Maar met het ontbreken van de instrumentalist Harry Sacksioni verdween ook een belangrijk lyrisch element uit de muziek, die als begeleiding van de lange uithalen van Van Veen monotoon en dor is geworden. Het thema van het programma zou na enig overdenken de door de maatschappij neurotisch geworden mens kunnen zijn. Om diverse facetten van zo'n wezen te vertonen heeft Van Veen wel voldoende talent, al was inhoudelijk te subtiel met een dergelijk onderwerp omgegaan. Of misschien is er te weinig over nagedacht, getuige het feit dat het getoonde naamloos gebleven is. Oude onderdelen als eerder genoemd liedje en ..de plat sprekende lifter die zoveel Engelse woorden in zijn woordgebruik doet" - ik citeer hier de recensie van de vorige show, waarin aangehaald wordt dat dat een nummer uit 'Onder Water' is - zijn met een lied over wat er zou gebeuren als Hitler de oorlog gewonnen had wél indrukwekkend. Maar deze zorgen voor zeldzame momenten. Wat er ondanks het hanteren van contrasten in het volume van het geluid aan het programma ontbreekt, is spanning. Je zit te kijken naar een artiest die als ware het een auditie, zijn kunsten vertoont. Hij kan zingen, dansen, speelt pantomime en. viool, springt en vertelt en tracht je ook af en toe te shockeren. Je gaat een kopje koffie drinken in de pauze, en moet constateren, dat je slechts weinig van wat hij heeft vertoond voor de geest kunt halen. Ja. hij heeft termen als 'trut' en 'donderstraal' gehanteerd en beschikt over een prachtige stemvastheid en stembeheersing. Maar de aandacht is steeds verslapt door een soort traagheid op het toneel. Die is niet ontstaan bij gebrek aan beweging, maar meer door een geringe spiritualiteit en het mankeren van een zekere diepgang. Herman van Veen biedt slechts vage impressies, die te weinig doordacht zijn om een ruggegraat te vormen voor een indrukwekkende avond, Peter Snel |