Spits Guido Verburg |
Leonard Cohen krijgt er geen genoeg van |
datum |
|
Leonard Cohen sloot zaterdag de reeks concerten in het Amsterdamse Westerpark af. De charmante veteraan in maffiapak, voor het eerst in jaren weer op tournee, maakte er een lange en mooie avond van. AMSTERDAM Als een kind zo blij, zo ziet Leonard Cohen eruit als hij zaterdagavond het podium op komt huppelen. De 73-jarige zanger en dichter, die vooral in de jaren 60 furore maakte, is al vijftien jaar niet in Nederland te zien geweest. Hij krijgt dan ook een bijzonder warm onthaal van het publiek, maar met zijn brede glimlach lijkt hij zelf nog het meest te genieten van zijn terugkeer in de spotlights. Bijna drie uur duurt zijn optreden in het Westerpark, en al zit daar een pauze van een klein halfuurtje in, de charmante en bij vlagen bijzonder grappige Cohen maakt er een mooie avond van. Hij is met de jaren een beetje kromgetrokken, maar ziet er nog altijd elegant uit in zijn krijtstreep maffiapak met bijpassend zwart hoedje. Dat hoedje neemt hij om de haverklap deemoedig af, niet alleen om steeds opnieuw omstandig het publiek te bedanken, ook om enkele tientallen keren de mensen van zijn begeleidingsband te introduceren. Zijn brommende basstem krijgt live ondersteuning van een uitgebreid maar zacht spelend combo met onder meer drie zangeressen, een soort Spaanse luit en iets wat op een elektrische klarinet lijkt. Het klinkt allemaal prachtig en subtiel, al verliezen zijn liedjes over seks, religie, oorlog en (gebrek aan) liefde in die warme omlijsting wel iets van hun donkere ondertoon. Juist het in een wat kleinere bezetting gespeelde Susanna, met dank aan Herman van Veen een van zijn bekendste liedjes in Nederland, is één van de hoogtepunten van het concert. Al is ook het massaal meegezongen Halleluja een bijzonder moment; het nummer kan in Cohens fraaie eigen versie zelfs tippen aan de klassiek geworden cover van Jeff Buckley. Het mooiste aan het optreden blijft echter het enthousiasme van Cohen zelf, die van geen ophouden lijkt te weten. In zijn zoveelste toegift, als hij weer eens op een holletje naar de microfoon is teruggekeerd, krijgt hij de lachers op zijn hand met het openingszinnelje I tried to leave you van het gelijknamige nummer. Een moment later, na een spirituele close harmony-voordracht van zijn hele band tegelijk, is het indrukwekkende optreden niettemin toch echt voorbij. Hopelijk hoeven we op de volgende keer niet wéér vijftien jaar te wachten. Guido Verburg |