Het Binnenhof
Rob Vente

Trap er niet in...

14 april 1976

Boven deze aflevering van 'Ongekunsteld' prijkt normaal het koppie van Frans Happel. Er staat zelfs, net als altijd, bij door Frans Happel'. Maar trap er niet in,gewaardeerde Ongekunsteld-lezer. Dit keer heeft hij geen letter van z'n bloedeigen rubriek zélf geschreven.


Frans Happel voetbalde gisterrmiddag met andere artiesten van de Rotterdamse kunstenaarssociëteit De Een- racht tegen Herman van Veens Harlekijn-elftal. Voor het goede doel (Unicef — waterpompen naar de Himalyastaat Bhoetaan), op het Spartaanse Kasteel. Aanvankelijk wilde Happel, die bij De Eendracht in het doel stond, overigens tóch zelf een verslag van de wedstrijd produceren. Nadat Wim van Hanegem de aftrap had verricht, begon hij dan ook noest aantekeningen op de .doelpaal te maken. Maar nadat hij, on- janks verwoed tegenstribbelen, enkele malen was gepasseerd, vergat hij van pure ellende om verdere notities te maken. Daarom dit keer een andere auteur van Ongekunsteld.

Die journalist zag dat de artiesten hun uiterste best deden om hun publiek te boeien. Dat lukte doorgaans aardig. Herman van Veen zwoegde als een Wimpie Jansen, Freek de Jonge draafde als René van der Kerkhof en de listige Gerard Cox wist zowaar een ingooibal te forceren. Cox na de wedstrijd:
"En dat schonk me op dat moment toch zó n gevoel van voldoening, hè".

Tussen de bedrijven door probeerden Eendracht en Harlekijn ook nog zoveel mogelijk doelpunten te maken. Logisch. Gerard de Lange zou immers voor elke treffer honderd gulden naar Unicef gireren. Doordat uw eigen Rotterdamsch Nieuwsblad elke buitenspel-situatie met vijfentwintig gulden beloonde, kreeg ook grensrechter Pieter Lutz volop werk te doen. Hij slaagde met vlag en wimpel.

Overigens leidde het de artiesten enigszins af dat er ook nog enkele échte voetballers aan het partijtje meededen. Jongens als Jan Mulder en Tinus Bosselaar bijvoorbeeld. Maar al sloofden die zich nóg zo uit, ze konden de show toch niet stelen. Dat deed Joke Bruys in de rust. De charmante verzorgster van De Eendracht gaf alle spelers een dusdanige geïnspireerde opknapbeurt dat haar spons in een mum van tijd versleten was.

Versleten waren na een uurtje voetbal ook de meeste artiesten. Freek de Jonge liep zelfs kreupel. Salo Muller, de verzorger van Harlekijn: "Die jongen heeft een behoorlijke optater gekregen. Een voetballer uit de eredivisie zou ervoor uit het veld gaan. Maar artiesten niet.Die zijn keihard."
Dus draafde Freek door. Tot coach Piet Keizer hem uiteindelijk naar de dug out dirigeerde. Een ontstemde. Freek tot coach Keizer: "Moest dat nou zonodig? Moest je me dit nu werkelijk vlak voor de Pasen aandoen? ;
"Had je er nu echt geen ander uit kunnen halen?"
Waarna De Jonge informeerde of er ook een sponsor was die geld gaf voor elke blauwe plek. Joke Bruys: "Als dat zo is. heb ik er ook nog wel een paar".

Enfin, De Eendracht, dat in Henk Klundert een gevaarlijk spitsie telde en Harlekijn, waarin — volgens coach Keizer -— "Jan Mulder aan zijn tweede jeugd bezig was", eindigden tenslotte op 4-4. "Dan gaan we maar via strafschopen uitmaken wie de sterkste is",' besliste daarop arbiter Lau van Ravens.
Harlekijn won vanaf elf meter. Want Bob Janse jr. — jaja, de zoon van de grijze trainer van Excelsior — had kennelijk nooit van pa geleerd hoe je vanaf elf meter moet richten. ;

Oh ja, het 'goede doel' werd dankzij de acht goals en de ontelbare gevallen van buitenspel behoorlijk gespekt. En doordat andere sponsors ook een aardige duit in het zakje deden, liep het totaalbedrag tot in de vijf cijfers op. En wilt u nou werkelijk nóg meer over de artiestenwedstrijd lezen, wel, kijk dan in het sportbijvoegsel ook Bal Na nog even na.