Eindhovens Dagblad Francien Coenen |
Asielzoekers op schoolreisje in Het Land van Ooit |
13 sept 1993 |
| (Door ) HELMOND - In Het Land van Ooit is iedereen buitenlander. De meeste Nederlandse bezoekers vinden het toch een beetje raar dat ze als buitenlander aangesproken worden. Iedereen moet zich houden aan de wetten en regels die hier gelden. Het is hier bijvoorbeeld verplicht om iedereen te begroeten door middel van een dansje. Rechterbeen naar achteren en de linkerhand drie keer boven het hoofd ronddraaien. De kinderen van het Asielzoekerscentrum in Helmond, een dagje op bezoek in het Land van Ooit in Drunen, valt dit blijkbaar helemaal niet zwaar. Ze doen tenminste meteen mee. De ruim dertig kinderen uit het Asielzoekerscentrum zijn via plaatsgenoten Joost en Jacqueline Vincent uitgenodigd door de stichting Colombine, vooral bekend via hun beschermheer Herman van Veen. Stichting Colombine heeft zondag onder andere een sponsorloop georganiseerd om geld in te zamelen. Hiervan financieren ze enkele kleinschalige hulpprojecten voor kinderen in Derdewereldlanden maar ook in Nederland. In de Flevopolder wordt bijvoorbeeld een vakantiehuis voor kinderen gebouwd. Hier kunnen in de toekomst kinderen die normaal nooit op vakantie gaan een weekje uitrusten. Colombine vergoedt voor de kinderen uit het AZC de kosten van de bus, de entree, een frietje mét en limonade. Enkele oudere kinderen geven ook weer iets terug door mee te doen aan de sponsorloop. De te lopen afstanden bij de zogenaamde Colombineloop variëren van twee kilometer voor de kinderen, tot een halve marathon voor de meer goefenden. Herman van Veen geeft zelf het startschot. De kinderen zijn zo enthousiast dat ze hem bijna omver lopen. Natuurlijk rent Van Veens geesteskind Alfred Jodocus Kwak ook mee. Zijn eendekontje waggelt vermoeid heen en weer. Terwijl de oudere kinderen meerennen, lopen een kleine vijftien kinderen met juffrouw Marion en jufrouw Mariëtte mee richting bos. Een accordeonist, een gitarist en een saxofonist spelen een vrolijk liedje. Achmed danst samen met een vriendje in het rond. Hoewel hij niet de hele tekst van het liedje kan verstaan, amuseert hij zich prima. Na een liedje hebben de kinderen het wel weer gezien. Marion van Beerendonk, lerares van de 6- en 7-jarigen, neemt ze geduldig aan het handje mee naar de bruiloft van Alfred Jodocus Kwak. Onder luid gezang trouwt Alfred met het bruine eendje Winnie Mandoline Wanna. Even is er paniek. De ringen zijn spoorloos verdwenen. Opeens komt er een mol uit de grond. De ringen hangen aan zijn wandelstokje. Na de trouwerij gaat de hele bups richting treintje. Mariëtte Mennen, juf van de 4- en 5-jarigen, heeft nu alle tijd om iets te vertellen over de gewone schooldag. "Elke morgen en middag moeten alle kinderen onder de dertien jaar naar school bij het AZC. Ze kunnen allerlei nationaliteiten hebben. Maar momenteel komen de meesten uit Somalië. Nederlands kennen ze dus niet. Dat leren we ze hier heel langzaam, aan de hand van verhaaltjes en spelletjes. Door middel van thema-weken proberen we ze ook andere alledaagse dingen te leren, zoals tandenpoetsen of verkeersregels. En we zijn nog niet zo lang geleden nog naar De Efteling geweest, maar zo'n uitje is een hele ervaring voor deze kinderen. Zoiets zijn ze helemaal niet gewend." Achmed en Ilxaas vinden het treintje maar wat leuk. Achmed wil nog wel een keertje. "Maar dat kan niet. Dan komen andere kinderen niet aan de beurt," legt een van de vrijwilligers uit. Verder naar de speeltuin. Een boterham, een' appel en een appelsap voor- de honger en dorst. Daarna staat een nummertje dansen bij 'Voetje van de vloer' op het programma. "De wereld van kinderens stoutste dromen, falderarie falderara', zingt het muziek-trio nog een keertje. Francien Coenen |