VPRO GIDS
ks

'Subtiele' Van Veen

13 apr 1996

Waarom, waarom toch kan er geen gelegenheid voorbijgaan zonder Herman van Veen in het zonnetje te zetten? Het zoveelste jubileum, de zoveelste verjaardag, het zoveelste liedjesprogramma... geen aanleiding is te min.


Deze week is het weer twee keer raak. Vandaag wordt de man-met-de-dromerige-ogen in de gelegenheid gesteld een paar nieuwe liedjes te zingen 'in de vorm van een spel". En vrijdag neemt de man-die-het-zo-goed- met-de-wereld-voorheeft 'de kijker nog even mee voor een laatste wandeling door 'Olympia'. Twee NCRV-produkties uiteraard.
Een jaar geleden, ter gelegenheid van zijn vijftigste verjaardag, kwam dezelfde omroep met de documentaire 'Onderweg': over een halve eeuw Herman van Veen.
Kort voor die gedenkwaardige dag verscheen er in het Parool een groot interview, waarin Van Veen weer eens alle registers van zijn betrokkenheid-met-de-wereld opentrok. Die gaat zover dat hij niet aarzelt tijdens een voorstelling in Bern een arme Zwitser in het publiek de stuipen op het lijf te jagen met vragen als: 'Wie ben jij?' en 'Je kunt toch zeggen wie je bent? Of ben je bang? Waarom doe je die kluis van jou niet open?'

Dit 'spel' (dat, aldus Van Veen, 'door zijn buitengewone subtiliteit niet door iedereen begrepen wordt') wordt als volgt gerechtvaardigd: 'de Zwitsers hebben een lesje nodig, want ze wonen in een volkomen fout land; en dat kan het beste door ze lastig te vallen met de 'emotionele aardbeving' die ikzelf onlangs moest ondergaan.'
Die aardbeving behelsde Van Veens ontzetting nadat hij in het Belgische leper kennis had genomen van het 'verbijsterende' aantal soldaten dat daar begraven ligt ('dat weet niemand buiten België'). Na een bezoek aan twee exposities was hij 'jankend weggelopen.' Waarna de voorstelling in leper die avond slechts met 'dichtgeknepen snot' kon worden gedaan. Het werd een voorstelling van een 'verstikkende kracht'.

Een voorstelling! Chapeau! Zou Van Veen toch bijgeleerd hebben? Zo lang is het nog niet geleden dat de artiest in Neurenberg, na ook al verschrikkelijke oorlogsbeelden te hebben aanschouwd, het podium op moest. En niet verder kwam dan een groot vraagteken op een bord te zetten en sprakeloos op het toneel te staan, (ks)



ks