Gooi- en Eemlander

Cabaretgroep Omega bleek uit ervaren musici te bestaan

65-jarig bestaan NPB met café-chantant gevierd


HILVERSUM — Met een knal vloog het flitslicht van de fotograaf uit elkaar, daarmee een onverwachte bijdrage leverend tot de feestvreugde van de Nederlandse Protestantenbond die ter gelegenheid van haar 63-jarig bestaan zaterdag een cabaretavond gaf in haar kerk aan de Frans Halslaan.


Hoewel grote hilariteit verwekkend, kwam de knal toch nog te vroeg, want Herman van Veen, Laurens van Rooyen en Marijke Bosma, leden van 't ensemble Omega, werden behoorlijk uit hun concentratie gehaald en moesten de Balkanmelodie, die zij bezig waren ten gehore te brengen, voortijdig afbreken. Het was het laatste programma-onderdeel voor de pauze van een cabaret-chantant, dat zij brachten onder de naam „Harlekijn", en het was tevens het tijdstip waarop de ware aard van dit cabarettrio tevoorschijn kwam: ervaren musici met een conservatorium-opleiding waren hier aan het woord.

Herman van Veen, die tevoren a] met enkele goede liedjes verrast had, bleek een meester op de viool in een trio. Samen met Marijke Bosma, en Laurens van Rooyen, die respectievelijk blokfluit en piano spelend, met even boeiend gemak de Zuidslavische dansen en Balkanmelodieën aan hun instrumenten ontlokten. Het was dan ook geen wonder, dat zij aan hun cabaretprogramma enkele muzikale grapjes hadden toegevoegd, die, hoewel hier en daar met een lange baard, het toch goed deden.

Voor de pauze had het er overigens veel van weg, of zowel spelers als publiek enigszins geremd voelden door de kerkelijke omgeving, waarin de voorstelling zich afspeelde. Na de pauze kwam er meer schot in de zaak. Liedjes zoals Kaarslicht, Hondje, Deense dans en Der gütige Wanderer waren uitschieters.

Drie Schuintamboers was een vondst door de enorme ,,grote trom", die Herman Veen hierin op zijn buik torste. „In de hemel" heb ik niks waargenomen, maar het ,,chanson" was daar in ieder geval ongrijpbaar ea onbegrijpelijk genoeg voor. Het programma begon en eindigde met een ballade, die mij te Ramses Shaffy-achtig was, maar dat was misschien juist wel leuk, hoewel een ,,ontmoeting in de regen" misschien leuker was geweest?