TROUW Fred Lammers |
Herman van Veen zingt voor Verenigde Naties |
11 sep 1990 |
| Leiders van meer dan dertig tanden komen eind deze maand bij elkaar in het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York om doeltreffende afspraken te maken die moeten leiden tot verlaging van het hoge sterftecijfer onder kinderen. Niet alleen in de ontwikkelingslanen, maar ook in oorlogsgebieden sterven jaarlijks honderden jonge slachtoffers. Als er niets tegen wordt ondernomen zullen de komende tien jaar naar verwachting 150 miljoen kinderen voortijdig sterven. Het doel van de conferentie is dit aantal met tenminste vijftig miljoen terug te brengen. Tijdens de conferentie zal niet alleen worden gepraat over dit wereldprobleem. Herman van Veen is uitgenodigd er op muzikale manier aandacht vestigen op de noodzakelijkheid dat de wereld de handen ineenslaat om de kinderen die in de knel komen te helpen. Een paar dagen eerder is Van Veen de centrale figuur op de Nederlandse televisie bij de start van een actie die Foster Parents Plan onderneemt om de problemen iets te verlichten. Deze zomer is Herman naar Indonesië en India gereisd om daar een programma te maken over het werk van Foster Parents Plan. Dat heeft geresulteerd in de aandachttrekkende documentaire 'Steen voor Steen', die 27 september (Ned 1, 22.18 uur) is te zien. Van Veen is er met een groep zingende kinderen in de weer in Madras en Yogyakarta. De liedjes die hij zingt zijn slechts gedeeltelijk nieuw, maar natuurlijk is er het lied bij dat hij in Amerika ten gehore gaat brengen. In 'Genoeg' wordt in het kort de hele problematiek omschreven: "Er is voor iedereen genoeg, neem niet meer dan nodig is". Een waarheid als een koe. De wereld zich te laten houden aan deze regels is minder makkelijk. Eenvoud Ruud van Gessel, de regisseur van het programma, vertelt bij .het scenario te hebben gestreefd naar eenvoud. "Op die manier zijn de mogelijkheden om te improviseren het grootst. En met iemand als Herman kun je dan meestal wel rekenen op een verrassend creatief product." Maar dat is alleen de buitenkant. Het gaat om hoogst ernstige zaken. Dat is de grote moeilijkheid als je daarvan in zulke landen filmopna-men maakt. Je komt hoe triest de achtergronden ook zijn, altijd weer thuis met mooie kleurrijke beelden. De kinderen die honger hebben of geen thuis, blijven mooie kinderen en op een strandje staat bijna altijd een palmboom. Dat levert dan weer een idyllisch plaatje op. De zon kleurt alle ellende bij. Herman van Veen heeft dat ook zo ervaren. "De rat die onder die palmboom kruipt zie je niet op de film. Als je die wel zou laten zien is het een aardig diertje jn een kleurrijk decor. Het grote probleem bij het maken van een documentaire als deze is dat je de MEDIA stank niet kunt laten ruiken! Mensen zijn dan al gauw geneigd te denken en soms zelfs te zeggen, dat het leven in die Aziatische landen nu eenmaal zo is. Maar armoe went nooit! Geloof dat van mij!" Het was voor het eerst dat Herman van Veen in Indonesië was. Het heeft diepe indruk op hem gemaakt. "Als je dit soort landen bezoekt, verandert je leven onvermijdelijk. Dat kan niet anders. Als je ziet hoe een meisje voor het eerst van haar leven op schoenen loopt en dan bedenkt wat onze kinderen allemaal hebben... Het was een reis met een aaneenschakeling van indrukken." Gevraagd wat hem het meest is bijgebleven antwoordt Herman: "Dat was de ontmoeting met een 45-jarige man op Java. Hij was precies zo oud als ik, maar hij was in mijn ogen een uitgeblust mens, iemand die aan het eind was van de reis. Als je dat op je eigen situatie betrekt sta je met de mond vol tanden. We konden elkaar niet verstaan. Dat was ook frustrerend. We hebben elkaar lang aangekeken. Zijn ogen zal ik nooit vergeten!". Het maken van de documentaire was een uitdaging. Herman: "We proberen te laten zien waarom de mensen in die landen zijn zoals ze zijn en in wat voor traditie ze derf ken. We laten ook zien hoe de situatie in die landen was voordat Foster Parents Plan op verzoek ingreep in die levens. De kracht, de cultuur het land, de schoonheid en de armoede... In deze documentaire wordt duidelijk gemaakt dat je er iets aan kunt doen". Herman van Veen is al jaren actief als promotor van Unicef. Vanwaar nu ineens Fosters Parents Plan? Zijn reactie is dat hij zich onafhankelijke opstelt en beide organisaties zijn beslist geen concurrenten van elkaar. Ze werken allemaal aan één groot doel. Dat zal hij in New York ook duidelijk maken. Aan de Vara uitzending gaat Foster Parents Plan een actie koppelen om meer Nederlanders er toe te bewegen een kind financieel te adopteren. Vara-voorzitter Marcel van Dam kondigt in het verlengde van dit programma aan dat zijn omroep heeft besloten meer aandacht aan de Derde Wereld te gaan schenker* "Wij hebben het diepe besef dat geluk voor iedereen mogelijk is. Als omroep willen wij die gevoelens een bedding geven." Fred Lammers |