Nieuwsblad vh Noorden
Jaques J.d'Ancona

"Ik wil ook in Tokio spelen"

11 juni 1979
Veertien jaar lang heb ik me de pleuris gewerkt. Me het lazarus gehold tussen Groningen en Maastricht. En dat heeft me gelukkig gemaakt, daar niet van. Maar de wereld is groter. Ik wil ook in Tokio spelen". Citaat uit een interview met Herman van Veen, entertainer. Barstend van veelzijdigheid, volgens velen. Barstend van vaagheden en pretenties, aldus anderen.

Naast entertainer-musicus, zanger, theaterman, televisiemaker, is hij dichter, producent, toneelschrijver en leider van de Harlekijn-onderneming die net zo groot geworden is als hijzelf. Harlekijn BV, een overkoepelende term voor een aantal organisaties op uiteenlopend terrein, waarvan het hoofdkwartier zetelt in Westbroek, een Utrechts plaatsje.



Vrijwel tegelijktijdig met de verschijning van de kinderplaat plus het boek „De wonderlijke avonturen van Herman van Veen" en de bijbehorende tophit "Opzij", is er een nieuwe lp gemaakt. Ditmaal van zijn theaterahow en opnieuw in combinatie met een boek. Los verkrijgbaar overigens, en beide getiteld
„Een voorstelling".

Op de langspeler vertelt Herman van Veen een aantal scènes in de monoloogvorm en hij zingt achttien teksten, merendeels van hemzelf. Op zijn plaat zijn uiteraard ook zijn veelgeroemde muzikanten present: Harry Sacksioni, Erik van der Wurff, Martijn Alsters, Hans Koppes en Ger Smit. De plaat is in oktober opgenomen in het Amsterdamse THEATER CARRÉ.
Een aantal fragmenten uit de show is eind maart uitgezonden op de televisie, dank zij de KRO, die daarvoor een middernachtelijke vrijdagavond koos. Blijkbaar onder het motto dat Herman van Veen geen kijkkost is voor ieder en datje met zo'n programmering de grote groep beeldbuisverslaafden geen pijn doet. De freaks en theatergekken blijven toch wel laatop...

Het boek ,, Herman van Veen, een 'voorstelling' een produktie van de Gooise Uitgeverij en Harlekijn Holland. Het vertelt in indringende en soms aanzwellende drang het verhaal van een voorstelling. Niet zomaar een voorstelling. Een avond in Carré is wezenlijk iets anders dan een show in Stadskanaal of in de Groninger Stadsschouwburg (in de tijd dat we die nog hadden).
„Een voorstelling" is op en top Herman van Veen, een boek in de vorm van een theaterreportage in de opmaak van meer dan 100 foto's van (vooral) Jan Swinkels en Rob Chrispijn.

De uitgever zegt in het beladen verantwoordende inleidinkje , dat het 't verhaal is van élke artiest, élk theater. Dat is natuurlijk niet waar. Want zowel van Veen als Carré hebben iets onvervreemdbaar eigens. Liggen beide zo ver af van de verzameling theatercliché's, dat je van beide erg moet houden om het boek volledig op waarde te taxeren.
Want je kunt er niet omheen. Herman van Veen is zo onontkoombaar-exact zoals hij zich presenteert in de show dat dit boek, gemaakt op deze manier, nooit over een andere theaterman had kunnen gaan.

Het is meer een kijk- dan een leesboek en het fotowerk is heel mooi, al had het, wat mij betreft wat minder donker gemogen allemaal. Van de eerste tot de laatste pagina portretteren ze Herman van Veen, zijn materiaal, zijn medewerkers, zijn publiek en dit bijzondere theater.
Vaak in combinatie met zijn volledig afgedrukte teksten en een schema van, het licht en het geluid, alsmede een vijftal pagina's bladmuziek. Wat die laatste. elementen betreft, is het eigenlijk doodzonde dat het beeldverhaal niet helemaal compleet is en dat je in feite een story-in-woorden mist over alles wat er. om zo'n show heen zit, eraan voorafgaat en ermee te maken heeft.

Naast de beeld-reportage ontbreekt het journalistieke, informerende facet en ik heb het gevoel, dat dit heel interessant kan zijn. Misschien houden we dat ooit nog te goed.



JACQUES J.d'ANCONA


Herman van Veen tot nu toe:

Herman van Veen is geboren in 1945 (14 maart). Utrechtenaar. Behaalde het diploma algemeen vormend muziekonderwijs aan het Utrechtse conservatorium, onderdelen zang en muziek. Eindexamen 1967.
Presenteerde in datzelfde jaar zijn eerste solo-theaterprogramma:
Harlekijn, muzikaal, satirisch entertainment. Trad daarna enkele seizoenen op in Nederland en België. Stijgend succes, deed televisie en film in Engeland, West-Duitsland en Japan.

Werd op 8 mei 1968 benoemd als ambassadeur van de Nederlandse jeugd van Unicef, het kinderfonds van de Verenigde Naties voor hulp aan kinderen over de gehele wereld. Herman van Veen heeft zich hiervoor door de jaren heen serieus ingezet. Hij stichtte in 1977 Colombine, een ontwikkelingsorganisatie voor landen in de Derde Wereld en bracht een actie op gang voor verloskoffers.

Maakte tv-series voor Duitsland (later ook in Nederland uitgebracht als „De Wonderlijke Avonturen van Herman van Veen"). Speelde na Harlekijn tot en met 1978 zeven theater-programma's. Deed televisie en film, maakte tournees naar Duitsland en Zwitserland. Kreeg in Duitsland in 1974 en 1975 de „Stern des Jahres" en in ons land de prijs van de kritiek. Doet binnen zijn organisatie veel aan promotie van jonge artiesten.

Herman van Veen heeft een Ere- Harlekijn ingesteld om figuren te eren die grote verdiensten hebben voor het vaderlandse theaterleven. In 1970 ging deze naar Willy Walden en Piet Muyselaar, in 1972 naar de abstracte Jacob Olle, in 1974 naar de even abstracte O.B. Bommel. In 1975 kreeg de cabaretière Conny Stuart de onderscheiding, in 1976 de balletpedagoge Hans Snoek en in 1977 theaterproducent John de Crane.

In 1976.ontving hij uit handen van de cabaretier Wim Kan de Louis Davids-ring. Regisseerde enkele theaterprodukties, onder meer een programma van Liselore Gerritsen en de toneelstukken die hij zelf schreef. Zijn speelfilm „Uit Elkaar", hoofdrollen Herman van Veen en Monique van de Ven, komt in augustus uit.

Aantal Ip's: 15 Nederlandse, drie kinder-platen en zeven Duitse.
Boeken: zes, plus twee voor kinderen.