|
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT H. V. |
Weer een Van Veen-pareltje |
11 apr 2002 |
|
Herman van Veen vindt zijn laatste cd altijd de beste. Dus ook zijn pas verschenen Andere namen. Hoewel, zijn voorlaatste, die cd mocht er ook zijn. Feit is wel dat zijn stand- punt getuigt van een voortdurende drang tot ontwikkeling. Niet ten onrechte. Het titelnummer mag dan weer zo'n fraai vertrouwd stuk poëzie zijn, dat bij vaker luisteren steeds mooier wordt, muzikaal is het hele- maal van deze tijd, zonder concessies aan zijn persoonlijke stijl. Maar er is meer dat ook deze cd toch weer, tot een Van Veen-pareltje maakt. Als violist zet hij de muzikale toon; hij durft dat nu meer dan vroeger. Gelukkig maar, want hij heeft een prachtige, warme, poëtische toon die geweldig combineert met de sfeer die de andere muzikanten oproepen, gitariste Edith Leerkes voorop. Herman van Veen staat midden in de grote traditie van het Franse chanson, maar heeft daar een eigen Nederlandse stijl in gevonden. Ontroerend voorbeeld is het verhaal van de man die op het station een vrouw ontmoet, trouwt, kinderen krijgt en dan uiteindelijk toch moet accepteren dat ze uit elkaar groeien. Een roman van een paar minuten, maar ongelooflijkrijk. H. V. |