Delftsche Courant
René van Zanten

Programma "Onder water" een ware "must" voor kinderen en de fanclub of:

Wat bezielt Herman van Veen?


10 september 1980
Delft — Herman van Veen heeft er tijdens zijn indrukwekkende loopbaan als theaterman een gewoonte van gemaakt, de toeschouwer afwisselend mateloos te vervelen dan wel ongelofelijk te boeien. ledere voorstelling van dit fenomeen is een verrassing. Wordt het stierlijk vervelend, of een belevenis van de eerste orde? 'Onder Water', de meest recente voorstelling van Van Veen schommelt daar, voor het eerst, zo'n beetje-tussen in. 'Een voorstelling voor alle leeftijden' prijkt op de aanplakbordsn. Opnieuw een experiment? Evenals zijn televisieprogramma's, de speelfilm die hij maakte, zijn aspiraties om ook buiten het eigen land erkenning te krijgen?


Kinderen zullen zich bij dit programma ongetwijfeld prima amuseren en de oprechte fans zullen veel van hun idool herkennen. Een show, zoals die bij veel theaterliefhebbers in de herinnering voortleeft, is het echter bij lange na niet geworden. Zelfs de medewerking van het Harlekijn Danstheater, dat bij tijden voortreffelijke staaltjes van danskunst demonstreert, kan niet de wrange smaak wegnemen, dat het programma domweg te kinderachtig is voor een volwassen publiek.
Herman van Veen blijft Herman van Veen en dus een op zijn minst innemende persoonlijkheid. Het ballet is goed en de choreografie waarbinnen het zich beweegt is speels. Het orkest, hoewel nog slechts een schim van de orkesten die Van Veen vroeger achter zich wist, is onderhoudend. Het geheel is echter niet meer dan een alleraardigste kindervoorstelling.
Het programma vertelt het verhaal van het wel en wee van een school haringen. Een lelijke kwal verraadt hen aan een visser, die een ware slachting onder de arme beestjes aanricht. De weinige haringen die weten te ontsnappen gaan op reis om zich te wapenen tegen dergelijke praktijken. Zij vinden een walvis, die bereid is de vervelende schipper het leven zuur te maken en de haringen zegevieren.

Niemand zal bij Van Veen teksten verwachten die duidelijke taal spreken, maar een verhaal als dit is voor publiek dat wél 's avonds na zevenen gewoon op mag blijven wat al te simpel. Zeker als het wordt doorspekt met flauwe grapjes als 'ik stuur je deze brief per vliegende vis' of 'We zijn er zonder vinscheuren vanaf gekomen'.
Als dan nog de 'Golf van Biskwie" en de 'Straat van Gebral' worden opgevoerd, is het hoog tijd met weemoed nog eens te denken aan de tijd dat Herman Van Veen, met een fantastisch orkest achter zich, een uitverkocht Carré avond aan avond op de knieën wist te krijgen.

De naar schatting 125 mensen, die gisteravond de Stadsdoelen bezochten, wisten het programma wel te waarderen. Waarschijnlijk leden van de fanclub. Voor Theo van Est, die met een zorgelijk gezicht rondliep, een slecht begin van het theaterseizoen. Men verwacht niet dat de voorstelling vanmiddag en vanavond veel beter bezocht zullen worden.

De hoop blijft bestaan dat Herman van Veen het weer eens opbrengt zich helemaal te concentreren op een volwassen theaterprogramma. Of de eerlijkheid opbrengt, mét programma's als 'Onder Water' uitsluitend matinee-voorstellingen te geven.



René van Zanten