Gelderlander
WIN SCHULPEN

Lori maakt Herman gelukkig

10 mei 1997

Nooit heeft ze teksten van-anderen willen zingen. Had ze ook niet nodig. De van oorsprong Amerikaanse zangeres, die in 1970 in Nederland neerstreek, schreef zulke mooie liedjes dat twee van de vijf eerder uitgebrachte albums goed voor een Edison waren. En nu dan ineens elf covers van Herman van Veen. Gemakzucht? Krijgt ze geen goede teksten meer uit de pen? Wil het met componeren niet meer lukken?


"Nee hoor," zegt de inmiddels vijftigjarige zangeres met het stemgeluid van een negentienjarige. "Het idee voor de cd ontstond spontaan tijdens een tournee van Herman van Veen door Amerika. Hij had mij niet alleen gevraagd zijn Nederlandstalige liedjes en gesproken teksten in goedlopend Engels te vertalen, maar ook om als een soort coach mee te gaan naar New York, Boston en Toronto. Herman verandert namelijk graag van tekst. En daar zat ik dan tussen allemaal die vreemde mensen in de zaal dood te gaan van de zenuwen, want het was maar afwachten hoe het publiek op mijn vertaalwerk zou reageren, en vooral of er wel gelachen zou worden op momenten dat dit de bedoeling was. Het waren benauwde momenten."

Sinds ze in Nederland woont en werkt, heeft de in Oklahoma geboren zangeres grote bewondering voor het werk van Herman van Veen. "Hij is altijd een soort voorbeeld voor mij geweest; vooral als het om het schrijven van teksten gaat. Ofschoon zijn muziek anders klinkt dan die van mij, zijn er raakvlakken, zoals de melancholie in zijn melodieën en het poëtische in zijn teksten. Ik was dan ook erg vereerd toen Herman mij vroeg om zijn liedteksten te vertalen en op de plaat te zetten. Het was voor mij een uitdaging om er mijn eigen stempel op te drukken en tegelijk de inhoud van de liedjes niet te veranderen. Ik vind het dan ook en zeer groot compliment dat Herman zich nergens mee heeft bemoeid, niet met de tekst en ook niet met de plaatopnamen."

Ik vind het dan ook en zeer groot compliment dat Herman zich nergens mee heeft bemoeid, niet met de lekst en ook niet met de plaatopnamen." Voor Promis'es: l.ori Spee sings Herman van Veen keek platen- maatschappij Epic niet op een gulden; of beter gezegd niet op een doller, want de opnamen vonden plaats in de befaamde Criteriqa Studio's in Miami, waar ooit wereldhits als Saturday Night Fever van The Bee Gees en Hotel California van The Eagles ontstonden.

Achter de knoppen zat Cesar Sogbe, de technicus zonder wie voorheen Prince geen enkele plaat meer wil opnemen. "De opnamen kwamen even stil te liggen, toen Sogbe door The Ar- tist, zoals Prince zichzelf nu noemt, werd weggeroepen om enkele nieuwe opnamen te mixen", vertelt Lori.
Voor de . orkestraties was de keuze van de platenmaatschappij gevallen op Tester Mendez, de man die ook de arrangementen schrijft voor het plaatwerk van Julio Iglesias en Gloria Estefan.

"Niet dat er in Nederland geen goede studio's zijn te vinden. En het stikt hier ook van de top- producers , zegt Lori Spee bijna verontschuldigend. "Maar het grote voordeel was dat Tester Mendez het werk van Herman van Veen niet kende en mij ook niet. Hij stond dus honderd procent onbevangen tegenover de muziek en kon er daarom een nieuwe, frisse kijk op geven. Dat is goed op de cd te horen, want sommige nummers ken je in hun nieuwe versies niet meer terug. Mendez is van Cubaanse afkomst dat merk je op Promises voorgoed aan het gebruik van percussie-instrumenten. Die jongen arrangeert zó mooi, dat ik zat te huilen toen ik de eerste opnameresulaten hoorde." Toen haar carrière 1980 uit de startblokken kwam met een optreden in het tvprogramma Music Gallery van/wijlen Pim Jacobs, was Lori Spee 33 jaar oud. Tot een echt, grote doorbrak kwam het niet ondanks de kwaliteit van haar plaatwerk. Inmiddels heeft de zangeres Sarah gezien. Voor haar hoeft er geen grote doorbraak te komen:
toen niet en nu nog steeds niet. "Ik wil gewoon liedjes zingen die mijn hart mooi vindt; muziek waar ik voor tweehonderd procent achter sta. Om hits te maken moet een artiest vaak commerciële concessies doen. En dat weiger ik. Bovendien vind ik mijn gezinsleven veel belangrijker dan de status van ster."

Op de nieuwe cd gaan klassiekers als Dat tedere gevoel, Weel je nog en Rozengeur als A certain tenderness, Do you remember en Promises een geheel nieuw leven leiden. Twaalfde nummer en afsluiter van de cd is Butterfly, een eigen nummer van Lori Spee. Gevraagd naar de link met Van Veen, blijkt dit de titelsong te worden van de eind 1997 te lanceren nieuwe Herman van Veen speelfilm Nachtvlinder.
De man wiens werk Lori Spee op Promises ingetogen, mooi en doorleefd op de plaat heeft gezet, is onder de indruk van de cd. Hij verwoordt het zo: "Als een zwaan landt op het water, met slanke hals haar veren raakt, die vleugels plooit en uitgestrekt zich onzichtbaar voortbeweegt: wat zou ze denken, wat zou ze willen zeggen? En als ze zou gaan zingen, hoop ik dat het net zo mooi is als Lori kan. Daar word ik telkens weer even . gelukkig en tevreden van."



WIN SCHULPEN