STORY Willem Duys |
Edisons |
10 mei 1991 |
| Drie weken geleden, in Story nr. 17, vertelde ik de trouwe lezers al iets over de Edison, welk bronzen beeldje dezer dagen voor de dertigste keer wordt uitgereikt aan de makers van de mooiste platen of CD's. Aangezien donderdag a.s. op de televisie een uitvoerige documentaire over de Edisons wordt uitgezonden en u deze regels vast en zeker veel eerder onder ogen krijgt, lijkt het mij nuttig nog het één en ander omtrent de jaarlijkse traditie uit de doeken te doen. Er zou trouwens, evenals over het Eurovisie Songfestival waar Nederland afgelopen zaterdag niet bij betrokken was, een dik boek vol anekdotes te schrijven zijn. Dat beeldje van Pieter d'Hondt heeft al voor heel wat commotie gezorgd! De allereerste keer was het meteen raak. Dat was tijdens de Grote Chaos du Disque in het Concertgebouw, waaraan ik eind april al refereerde. Caro van Eyck, zojuist bekroond met de Else-Mauhs-Ring voor haar acteerprestaties, viel die avond in 1960 de eer te beurt om de (toen nog loodzware) beelden uit te reiken. In de lichte sector waren Willy Alberti en pianist Roelof Stalknecht onderscheiden; in het klassieke genre was dirigent Eduard van Beinum postuum geëerd. De trofee zou door diens zoon Bart in ontvangst worden genomen. Maar door de chaos op en rond het podium kon zoonlief niet snel genoeg ter plekke komen. Mevrouw Van Eyck begon dus in paniek te roepen. "Meneer Van Beinum, waar blijft u toch in hemelsnaam?" Dat schoot menigeen in het verkeerde keelgat, want precies op datzelfde podium was vader Eduard een halfjaar eerder in elkaar gezakt en overleden, tijdens een repetitie met het Concertgebouworkest. Pijnlijk incident! En even pijnlijk was de toekenning van een Edison aan jazzleider Peter Schilperoort, oprichter van de Dutch.Swing College Hij kreeg die namelijk in de categorie instrumeikee' en niet 'Jazz1, zodat hij gepikeerd weigerde zijn brons in ontvangst te ne men. Ik had dat met nadruk aan uitreiker Godfried Bomans verteld, maar zoals bekend stak deze humorist die avond de draal met alles en iedereen'. Hij riep de klarinettist tóch naar boven, waarop zich een gespannen dialoog ontspon. Als organisator zat ik met het zweet in de handen. Vervelend was ook de verdwijning van de Edison die Peter Kreuder had ontvangen. De Oostenrijkse pianist en componist (Sag beim Abschied!) was er kennelijk nogal slordig mee omgesprongen en daags na het Gala stond zijn beeldje te koop op de markt van het Waterlooplein... En dan was er de Edison voor jazzpianist Thelonious Monk. Het verhaal gaat dat er veel later brand uitbrak in diens appartement te New York en dat Monk naar buiten vluchtte in zijn pyjama, slechts zijn Nederlandse onderscheiding meetorsend. Zelf heb ik het mooie beeldje aan letterlijk tientallen nationale en internationale artiesten mogen overhandigen. Van Aznavour tot Liesbeth List, van Quincy Jones tot Lia Dorana, van Golden Earring tot Jasperina de Jong en ga zo maar door. De vreemdste reactie was van Herman van Veen. Op mijn vraag hoe hij 't vond bekroond te zijn antwoordde hij: "KI..." Tegenwoordig mag men kennelijk alles zeggen, maar in 1973 kon zijn uitroep echt niet door de beugel. Gelukkig had ik een slimme ingeving. "Nee Herman," riep ik, "Kloten is het vliegveld van Zürich!" en dat was dat. Omdat het dit jaar de dertigste verjaardag van onze Edison heb ik het genoegen er weer eens een drietal te mogen overhandigen, uiteraard met de bijbehorende waarderende woorden. Grote bewondering heb ik voor zangeres Marjol Flore, een artieste van werkelijk internationale allure. Meester vind ik ook het gitaarspel van Jan Akker man, die nu terecht weer eens in het zonnetje wordt gezet. En de plaat die mijn vriend Pim Jacobs opnam met de vorig jaar veel te jong gestorven saxofonist Rudy Brink een juweel, zodat ik ook voor die, schijf/CD in mijn laatje vol superlatieven duik. De happening vindt op 13 mei plaats in 't Spant te Bussum, de reportage van het gebeuren komt, zoals gezegd, donderdag 16 mei op uw scherm en wel bij Veronica. U zult daarin heel wat prominenten zien en horen. Ik wens u nu al veel kijkgenoegen. Willem Duys |