Gelders Dagblad
Marian Beernink
ingezonden brief

Herman van Veen

9 juni 2004

Graag wil ik reageren op het artikel over de voorstelling in Eibergen van Herman van Veen. Journalistieke vrijheid is prima, maar informatie moet wel juist worden weergegeven. Om maar een kleinigheidje te noemen.
Er staan geen houten banken in het openluchttheater, maar deze zijn van plastic. Misschien muggenzifterij, maar als je iets verslaat, moetje het wel correct doen.



Herman van Veen werd niet begeleid door donkere dames en een heer. De dames hadden donker haar, de pianist was deels kaal en voor de rest grijs. Herman werd niet begeleid, het was een samenspel van vier zeer muzikale artiesten.
Niet iedereen bespeelde verschillende instrumenten. De enige begeleidster die verschillende instrumenten bespeelde was de harpiste. Deze musicus verdient het om apart genoemd te worden vanwege de creativiteit om verschillende instrumenten te bespelen. De beide anderen bespeelden bijzonder goed de piano en de akoestische gitaar.

Wat ik ook miste was het feit dat Herman aan het eind van de voorstelling een dringende oproep deed aan Eibergen om voorstellingen in de openlucht ; en midden in de natuur in ere te houden, vanwege het bijzondere karakter. Dat hij nog een toegift gaf samen met de blootsvoets gitariste op het natte gras, liet de charme zien van dit openluchtoptreden.
Alle lof voor de organisatie, bestaande uit vrijwilligers, van dit bijzondere optreden van Herman van Veen. Voor hen moet de oproep van Herman van Veen een stimulans zijn om vaker dit soort optredens naar Eibergen te halen. Een schouwburg is wel een garantie voor droge plaatsen, maar haalt het niet bij dit soort bijzondere voorstellingen, zelfs in de regen.

Dat grote artiesten als Herman van Veen dit waarderen, zegt al genoeg.



Marian Beernink
Eibergen