Enkhuizer Courant
Yvonne Parre

HARRY SACKSIONI:
De vrijheden van een gevoelig gitarist

9 mei 1975

Platenmaatschap Bovema/EMI wilde van Harry Sacksioni een popster maken, de 24-jarige gitarist bedankte voor de eer. Hij had er weinig trek in. Zag zich op die manier aan de heidenen overgeleverd. Sacksioni wenste nog niet naar de pijpen te dansen van commerciële „nadenkertjes".
Toch kreeg Harry Sacksioni, gitarist bij Herman van Veen en medewerker aan ,,Een klein Concert" met Laurens van Rooijen en Liselore Gerritsen, een elpee. Vrij naar zijn gevoelsleven. Sacksioni speelt eigen nummers zoals „Hagelslag", "Goofy", "Lappen ballerina", "Kleedkamer", „Thee bij tante Josephine" en Paul Simon's „Scarborough Fair" in een eigen arrangement.



Zowel de titels van de composities als de inhoud zijn opmerkelijk. Aan het woord komt een gitarist, die weliswaar in enkele nummers zijn bewondering voor mensen als Leo Kottke en Bert Jansen (ooit actief bij Pentangle) niet helemaal heeft kunnen verbergen, maar die toch een opmerkelijk terrein bewandelt.
Het label Harlekijn Holland gaf Sacksioni deze vrijheid. De gitarist mocht zijn eigen sfeer bepalen zonder het succes van rockachtige heren als Jeff Beek en consorten op de achtergrond mee te laten spelen. Sacksioni maakte een artistieke zeer verantwoorde produktie.

Harry Sacksioni: „Ik neemt nooit iets over van anderen. Ik probeer zo veel mogelijk te verklanken wat ik zelf meemaak en voel. Vandaar ook misschien voor velen die rare titels van de nummers. Voor mij zijn ze beeldend, realiteiten die leven".

"Pop? Nee, ik geloof het niet. Ik zie de plaat meer als een individuele intense produktie. Het is het verklanken van gevoelens. Het is mijn sfeer. Zodra ik speel, hoef ik niet meer in technieken te denken. Ik kan rustig staan te luisteren naar wat ik doe. Het geeft je een gevoel alsof je boven de muziek uitstijgt".

Gitarist Harry Sacksioni solo werd begin deze maand geďntroduceerd in de Van Speyckshow met aan zijn zijde vriend en werkgever Herman van Veen op viool. In de studio werd er ,,de beste gitarist van Nederland" gefluisterd, ook Willem Duys was lyrisch.


Aanmoedigingen


Dergelijke aanmoedigingen zijn in dank aanvaard. Harry: „Toch geloof ik dat er voor deze plaat echt wel een publiek is. Waarschijnlijk een vrij selecte groep, dat zit erin. Ik heb met mijn muziek echt niet de intentie gehad om in Toppop te staan". Sacksioni solo is voorlopig nog het langst op de plaat te beluisteren. Mocht er veel vraag naar solo-optredens zijn dan zit het er wel in dat Sacksioni de. boer opgaat.

Voorlopig doet hij dat nog tot mei met "Een klein Concert". Laurens en Liselore gaan wel door. Twee anderen nemen Sacksioni's plaats in. Harry Sacksioni, ooit actief bij Frits Lambrechts en Sieto Hoving, blijft Herman van Veen en diens shows trouw.

Over Herman van Veen: „Een uniek figuur. In zijn omgeving moet je wel creatief blijven. Het is namelijk een man die nooit op een oud succes doorborduurt. Met een dergelijke creativiteit kun je altijd je brood blijven verdienen. ik denk in dezelfde lijn en geloof ook dat je als mens duidelijke ontwikkelingen meemaakt zolang je ogen blijven zien. Het kan er daarom best in zitten dat mijn volgende elpee totaal anders gaat worden".



YVONNE PARRE