| de Rotterdammer Kirsen Emous |
Enfant terrible van de kleinkunst Herman van Veen zong, sprong en buitelde |
8 oktober 1968 |
|
ROTTERDAM — Neęrlands „entfant terrible" van de kleinkunst, Herman van Veen,trok in de Doelen aan zijn Harlekijn- touwtjes. En dat zal hij er tot en met zaterdagavond blijven doen: rap, buitelend-snel en zo speels en onberekenbaar dat men van de ene verbazing in de andere valt. Hij permitteert zich alles wat hij wil: hij smijt en gooit, hij springt en valt, hij brengt geweldige grappen. naast de grootste ongein, subtiel genot naast een wat infantiel plezier, maar dat alles met een overdonderende charme, een dusdanige originaliteit en gevoel voor show-effecten dat de toeschouwer volkomen wordt meegesleept. En zo ging dat dan woensdagavond ook weer, omlijst door een onstuimige, soms wat al te volumineuze begeleiding onder directie van Laurens vanRooyen. In het programmablad merkt Wim lbo op dat deze jonge cabaretier twee kanten heeft: die van clown en die van chansonnier. En dat is waar. Wij zouden niet kunnen zeggen van welke kant wij het meest hebben genoten: van het meeslepende potsenmakersgedoe of van de werkelijk muzikale en poëtische liedjes, waarvan vele inmiddels al op een l.p. zijn uitgebracht en bekend in heel Nederland. Met de chansons werd in elk geval weer eens een keer bewezen dat Nederland bepaald wél zeer goede tekstdichters rijk is. Ongrijpbaar Het is moeilijk kritiek te geven op Herman van Veen's grappen: de clou is gewoonlijk ondergeschikt aan de voordracht en aan het eraan voorafgaande verhaal en door van Veen's grillige instelling worden de grappen veelal ongrijpbaar. Men kan ze slechts aanvoelen. Ook Lenny Kuhr was aanwezig, onder meer begeleid door de gitarist Piet Souer. Ze zong enkele bijzonder lyrische en poëtische chansons, onder meer een van Jules de Corte en ook het bekende „De Troubadour". Haar optreden was charmant en ongekunsteld en het publiek kon ten volle genieten van haar warme, klankrijke stem. Jammer, dat zij Herman van Veen gaat verlaten, maar, „voor elke sollicitant staat de deur open", riep hij. Rest nog te zeggen dat de Uni- cef, voor welke organisatie de baten van de voorstelling zijn, weltevreden mag terugblikken op een lucratieve avond. Zeer velen hadden de t.v. gelaten voor wat hij was om langdurig en luid te applaudisseren om springlevende clownerie. Kirsten Emous, |