|
UTRECHTS NIEUWSBLAD Iman Vroman |
Je hart volgen naar Het Land van Ooit |
8 juli 2003 |
|
Een groep van 75 acteurs is het hart van het attractiepark Het Land van Ooit in het Brabantse Drunen. Volgens een strak schema spelen ze van het vroege voorjaar tot in de herfst Kloontje, de Gouverneur, Jean d'Orange, Ridder Graniet of een van de andere figuren waarmee het Land zich onderscheidt van pretparken die het vooral zoeken in mechanisch attractiegeweld. Woerdenaar Hans Holtslag (43) en Jacqueline Schmidt (27) uit Utrecht gaven zelfs hun baan op om acteur te worden in het land waar kinderen de baas zijn. Drunen Hij was veertig en worstelde met een midlifecrisis. Hans Holtslag had een dikbetaalde baan als organisatieadviseur in de zorg, maar hunkerde naar iets anders. Dat was drie jaar geleden; inmiddels gaat de Woerdenaar weer fluitend naar z'n werk. Holtslag gaf gehoor aan z'n passie en werd acteur in Het Land van Ooit. De sleur is doorbroken. Hans Holtslag speelt iedere dag weer andere rollen. Soms moet hij zich drie keer schminken en verkleden. Begint hij de dag als eerbiedwaardig Gouverneur. .nipt vervolgens in de huid en het pak van de morsige veelvraat Droef de Voorproever om de dag te besluiten als, alweer, Gouverneur. Acteren is Hans Holtslags lust en leven. Hij heeft een verleden als enthousiast theatersporter en bekwaamde zich verder aan de Nederlandse clownsschool in Amsterdam. Eind 2001 deed hij voor het eerst auditie bij Het Land van Ooit. Nu speelt hij vier of vijf dagen in de week Ooit-rol- len. Het maakt hem 'een gelukkig mens', hoewel hij in zijn oude vakgebied 'twintig keer zoveel' had kunnen verdienen. Bij wijze van spreken dan. 's Morgens vroeg stapt hij in z'n auto en rijdt in een uurtje naar Drunen. In de artiestenverblijven schminkt hij zich, hijst zich in de kleding van de Ooit-fïguur die hij de eerste uren, moet spelen en gaat aan het werk. Als Gouverneur die de 'Kleine Bazen', ontvangt en later minzaam wuivend de honneurs waarneemt tijdens het Ridder- toernooi. Tussen de middag is de eerste gedaanteverwisseling. Holtslag propt zich in het imposante pak van Droef de Voorproever. Een uitpuilend heerschap dat alles wil proeven, vandaar dat een koperen pollepel zijn belangrijkste attribuut is. Droef de Voorproever is een van zijn favoriete rollen. "Omdat hij zo aandoénlijk is en een hoog knuffelgehalte heeft." De Gouverneur, een rolwaarin hij de dag begint en ook weer afsluit, is een andere favoriet van Holtslag. Net als Ridder Graniet-Sterker-Dan-Ik-Kan-Niet. "Graniet heeft een hele mooie balans. Hij wil dapper zijn, maar is bang; typisch een grote mond en een klein hartje." Hans Holtslag speelt nu twee jaar in Het Land van Ooit en weet voorlopig nog van geen ophouden. En dan gaat het hem niet alleen om de Kleine Bazen, maar ook om de grote. "Ik speel voor iedereen. Probeer het kind uit de ouderen naar boven te halen. Hoe? Door consequent te zijn. Sommige ouders dagen je uit. Vragen je of het leuk is hier te werken. "Ik werk hier niet", zeg ik dan. "Ik wóón hier." Ooiters hebben zo hun eigen manieren. Bij een afscheid zeggen ze: "Tot ooit", in plaats van "Tot ziens". Een begroeting kan niet zonder een zwierige buiging met rechte rug. Alles buiten het park heet Anderland. Holtslag probeert de werelden gescheiden te houden. Een Ooit-groet zal hij in de supermarkt niet maken. Maar toen hij vorige maand op vakantie ging naar Spanje, betrapte hij zich erop dat hij zei naar 'Ander- land' te gaan. Ooit-acteurs spelen niet alleen in hun eigen land, maar trekken ér ook op uit. Zo was Hans Holtslag als Jean d'Orange op de afdeling kinderoncologie in het St. Radboudziekenhuis in Nijmegen. "Dan ben je niet alleen met theaterspel bezig en merk ' je dat dit werk ook heel serieuze kanten heeft. Als er een kind naar me toekomt en zegt: 'Gouverneur, m'n hond is dood' laat je het wel uitje hoofd een grap te maken. Dan geef je aandacht". Hans Holtslag ambieert geen grote toneelcarrière meer. "Ik leef in het nu en hou me niet met morgen bezig. De zorgen voor morgen heb ik afgezworen. Voorlopig hoop ik dat ze hier nog een heel oude Gouverneur nodig hebben. Een rol in een musical van Joop van de En- de? Nee, hoor, dat wil ik helemaal niet. Klassiek toneel, dat misschien weer wel. Een keer Shakespeare of zo." Iman Vroman |