Dagblad Tubantia

Belgische bard Vermandere in Almelo

7 apr 2005

Zijn carrière is er een in de luwte, maar zijn liedjes behoren tot de mooiste die er in het Nederlands-Vlaamse taalgebied geschreven zijn.


Willem Vermandere, de bebaarde bard uit het Belgische Steenbeke, zingt donderdag 14 april in Hof88 te Almelo over zijn Vlaanderenland, zijn broer Stefan, de Grote Oorlog en de oude vrouw Roselle die hij ooit op vakantie in een Bourgondisch dorp ontmoette.

Vermandere, naast zanger ook beeldhouwer en schilder, is geen man van ingewikkelde dingen. Zijn vaak liedjes, soms neigend naar het Franse chanson, zijn wonderen van eenvoud, zowel in melodie als tekst.
Slechts begeleid door gitaar, klarinet en accordeon overpeinst hij de kleine dingen van het leven: de open haard in zijn oude Vlaamse pastorie, zijn overleden kleinkind Runeke of het kerstkind van Betlehem in een Kyrie-litanie die inmiddels ook door Herman van Veen wordt gezongen.

Thuis, in Steenbeke, leeft hij in een huis zonder cv, slechts verwarmd door een vuur. Alles wat er zijn leven gebeurt, kan zich ontwikkelen tot een lied. Eerst is er de tekst, dan de melodie. Vrolijk soms, een enkele keer spottend, maar meestal melancholiek en vol weemoed.

Als er iemand zich voortdurend bewust is van het feit dat hij eigenlijk in een verkeerde tijd geboren is, dan is het wel Vermandere zelf.