| Utrechts Nieuwsblad Dick A. van Ruler |
Waar kun je 't vak
leren? |
7 januari 1967 |
|
UTRECHT — Herman van Veen: 'Wacht! Ik heb 't geloof ik gevonden. Waarom moet mensen als Kaye, Sonneveld, Hermans 25 jaar werken om te worden wat ze nu zijn? Waarom staan anderen al na bijvoorbeeld vijf jaar aan de top, zoals Lurelei? Men is er al gelijk zonder te werken. De commercie! Platen maken, voor tv optreden. Als je de deur van de commercie niet dichthoudt wordt 't hevig maar kort. Wij willen 't niet. Als ik vijftig ben wil ik nóg met goed fatsoen op een podium kunnen staan'. Laurens van Rooyen: 'Jaap van de Merwe heeft ons aangeboden om van september tot januari 's nachts van tien tot drie in De Doofpot te werken. En 't was financieel zeer aantrekkelijk. Maar we hebben 't afgeslagen omdat 't te gevaarlijk is'. H: 'We willen alle treetjes van de trap beklimmen, geen één overslaan. We zijn er nog lang niet. Voor tv? Nee, je houdt uitverkoop.' L: 'Radio wel, dat is leuk en 't kan geen kwaad'. H: 'Maar waar moet je 't. vak leren? Op de planken, nergens anders!' Aldus een wisselzang van twee harlekijns, die op 14, 31 en 37 januari het Utrechtse publiek in Esplanade willen vermaken met hun cabaret-chantant. Zoals zij — afgezien Van vele ander voorstellingen — enkele weken geleden Leuvense stu denten vermaakt hebben. Zoals zij vanavond liet personeel van de Nederlandse ambassade in Bonn zullen vermaken. Laurens van 'Rooyen, 31 jaar, getrouwd, studerend aan het Utrechtse conservatorium: piano, woonachtig in de Schroeder v. d. Kolkstraat, vlak naast het ANP'. Herman van Veen, tien jaar .jonger, niet getrouwd, zang studerend aan hetzelfde conservatorium, heeft studie viool achter de rug, is in opleiding voor muziekleraar. Wonend in de Kievitdwarsstraat. Wil het theaterwezen in, maar vindt het muziekleraarschap een goede sociale basis. 'Maar schrijf dat nou niet op, anders worden m'n pedagogen boos'. Toch maar even wél opschrijven. Derde in de bond is Marijke Bosma, 22 jaar jong, te Bilthoven. Getrouwd en sinds drie weken voorzien van een kind dat haar tijd zeer in beslag nam om aanwezig te zijn bij het overleg der mannen. Tot voor kort eveneens aan het conservatorium, hoofdvak blokfluit. Is lerares volksdansen op scholen en instellingen. Goed kunnende koken en nieuw Grieks sprekend. Mag ook wel, want haar echtgenoot (bedreven in o.a. Griekse volksdansen en fluitsnijderij) heet Ilias Tsianbasis. Marijke Bosma is expert op het gebied van Oosteuropese folklore. Musick Joke L: 'Herman en ik zijn al in het tweede jaar samen gaan studeren, viool en piano'. H: 'Ja, eerst deden wc domino.' L: 'Langzamerhand kreeg 't een lichtvoetiger allure. We kwamen op partijtjes en toestandjes. Toen zelf stukjes schrijven; uitwerken, bewer- ken van thema's, liedjes schrijven. Op een bepaald moment vonden we 't verschrikkelijk slecht; we hebben ons maandenlang opgesloten en gewerkt aan een programma dat zo waterdicht mogelijk was: muziek, tekst, presentatie. Anderhalf .jaar geleden zijn we er mee voor de dag gekomen. Het heette Musick Joke, een combinatie van muziek, het absurde, de grap. We hebben er een half jaar mee gewerkt en vonden 't toen weer zo slecht, dal, we de hele zomervakantie gebruikt hebben om een nieuw programma te maken: Harlekijn. Dat, hebben we sinds september al zo'n vijftig keer gedaan, op uitnodiging. 14 januari in Esplanade wordt de eerste keer dat we een vrije voorstelling geven, in Utrecht tenminste.' H: 'Het is een chantant-programma. Wij zijn klassiek georiënteerd, en daar hebben we de parodie doorheen getrokken. 't Is een muzikaal parodistisch programma'. L: 'In cabaret gaat 't om politieke of maatschappelijke satire; ons programma heeft een muzikale inslag, waarbij 't gaat om mensen, situaties, sferen. De relatie man- vrouw komt op een heel grillige manier aan de orde'. H: 'Het is jammer dat we vastzitten aan het begrip cabaret, om 't maar enigszins te rubriceren. Maar als je in Engeland komt denken ze bij het woord cabaret aan blote vrouwen. Ik zei laatst tegen een Engelsman dat ik cabaret deed. Waarop de man gek keek: gut, jij ziet er toch niet uit als een body-builder'. L: 'We willen tezijnertijd een nieuwe naam introduceren. Zoals Henkemans 'soniek' heeft geïntroduceerd voor hedendaagse muziek'. H: 'Het cabaret zoekt nieuwe vormen, en dat doen wij dus ook al twee jaar'. L: 'Wij zijn net als anderen bezig aan een nieuwe richting die er móést komen. De mensen, zijn uitgekeken op een grapje over Soestdijk, de pil, de luchtverontreiniging'. H: Dat wil zeggen: over een paar jaar tenminste. En het publiek gaat enorme eisen stellen. Een pianist met honky-tonky-muziek kan in een cabaret nog twee jaar, maar de mensen worden door tv zo verwend dat ze 't niet blijven accepteren'. L: 'In elk geval, andere cabarets zijn op de tekst gebaseerd, het hekelen van toestanden. Wij proberen er een meer artistiek geheel van te maken. Tekst, muziek, presentatie; een dialoog tussen tekst en muziek. Dat vinden wij erg belangrijk'. Vernieuwing ii.~. wr willen alle treetjes v.m de fc'ap beklimmen, gpcn één overslaan. We zijn er MIK icing niet. Voor tv? NeR, je houdt uitverkoop.' L: '.Radio wel, dat is leuk en 't kan geeii kwaad'. II: 'Maar waar moet je 't vak le- ren? Op de planken, nergens an- ders!' L:'In cabaret gaat 't om politieke of maatschappelijke satire; ons programma heeft een muzikale inslag, waarbij 't gaat om mensen, situaties, sferen. De relatie man- dat ze 't niet blijven accepteren'. L: 'In elk geval, andere cabarets zijn op de tekst gebaseerd, het hekelen van toestanden. Wij proberen er een meer artistiek geheel van te maken. Tekst, muziek, presentatie; een dialoog tussen tekst en muziek. Dat vinden wij erg belangrijk'. Vernieuwing Elly van Hoeven over cabaret in het UN van 31 december 'Nu er echter langzamerhand , niets meer te provoceren valt, wordt het toch tijd dat er in het cabaret van enige vernieuwing blijk gegeven wordt. Waar wil men anders naar toe met de baanbrekerij? (. . .) Cabaret zoekt duidelijk nieuwe vormen die overal kenbaar zijn, maar toch, zelden werkelijk naar buiten treden. .De cabaretier zal meer en meer een artiest moeten worden die een, geheel eigen theatervorm gaat maken, . . . Nieuw cabaret zal meer theater moeten worden, een eenheid van absurditeit, musiek, kolder en poësie'. Contrasten H: 'Voor ons is 't contrast erg belangrijk. Wc zetten klassieke muziek naast volksmuziek, zonder nadere aankondiging in elkaar overgaand. Parodie-klassieke muziek-wcer parodie, Of iets lugubers'. l.: 'Je wordt op 't conservatorium natuurlijk zeer conservatief opgevoed, maar ik houd niet van een strenge scheiding tussen klassieke en lichte muziek. Kijk naar Bernstein in Amerika!' H: 'Wij zetten eigentijdse dingen naast heel oud werk. Een oude Franse tekst, heel serieus, die bijvoorbeeld overloopt in een parodie op het Franse lied. In het volgende programma willen we ook liederen van Debussy brengen. En Francois Villon. Dat wordt in Nederland nooit gedaan.' |