| Het Dagblad (Zwolle) Ton Oliemuller |
Kinder-tv van Herman van Veen was
voor veel Duitsers een verademing
|
5 februari 1979 |
|
Kletsnatte Els, het bange spookje, het Nozempie en een Jonkvrouw (Marlous Fluitsma) gaan
allemaal een rol spelen in de zesdelige serie „De wonderlijke
avonturen van Herman van
Veen", die door KRO-tv deze
maand, te beginnen op vrijdag
9 februari, en in maart op het
scherm worden gebracht tussen
zeven en half acht.
Zegt Herman van Veen, die zelf alle verhaaltjes schreef en er vorig jaar op de Duitse tv al veel succes mee had: "Deze serie is zeker niet alleen voor kinderen, maar voor alle mensen bestemd tussen 7 en 77, die in een mengeling van sprookjes en werkelijkheid geloven. Ik ben intussen alweer bezig aan een nieuwe serie, maar voordien moet ook mijn jongste show nog op de Belgische tv en wordt er hard gewerkt aan de eerste Harlekijnfilm, die begin September klaar moet zijn". In de eerste aflevering over "Kletsnatte Els" zien we Herman van Veen met vrouw Marlous en zijn vaste Harlekijnkornuiten in een witte molen wonen, die in een moderne stad midden tussen de hoogbouw een eigen plekje heeft gevonden. Aan de muur hangen schilderijen die prachtige vergezichten bieden. En men weet hoe dat met Herman gaat: wat hij ziet bestaat ook echt. Hij stapt door de lijst van een schilderij, waarop een woestijn staat afgebeeld. Eén stap en Herman dwaalt met zijn viool en een stoel door een onafzienbare zandvlakte. Daar komt ook Els terecht, die zojuist een stevige regenbui op haar hoofd heeft gekregen. Els is de weg naar huis vergeten en dat wordt er door de molen en die woestijn niet beter op. De hele Harlekijnclub besluit dan om Els naar huis te brengen. Hierbij rent een sliert wonderlijke personages door de straten van de stad, waarbij allerlei merkwaardige hindernissen genomen moeten worden: straten die plotseling ophouden, zwevende putdeksels en waterlopen, kortom al die merkwaardige toestanden die een stad kenmerken, die geen burger meer ziet, maar voor het kind onoverkomelijke barrières vormen. Herman loodst Els er veilig doorheen. In het tweede verhaal over het spookje zit Herman alleen thuis in de molen uien te snijden, omdat Marlous zin heeft in uiensoep. Herman hoorde toen tegelijk heel ver weg en heel dichtbij duidelijk iemand om hulp roepen. Hij keek op en zag iets bewegen in het raam van een kasteel op een rots op een van zijn toverschilderijen. Ja hoor, daar stond een jonkvrouw, een jonkvrouw in paniek. Herman duikt het schilderij in en belandt met een enorme plons in de slotgracht. Vervolgens stuit hij op een ridder in maliënkolder, een echte praatjesmaker, die Herman uitscheldt voor dunne bleekscheet. Afijn, dat wordt nog een heel speels gedoe, waarin ook nog een spookje een rol gaat spelen. Op het festival Prix de Jeunesse voor kinderprogramma's met meer dan honderd inzendingen werd deze tweede aflevering gerekend tot de beste zes kinderprogramma's die er te zien waren. Verademing De Duitse tv-recensent Klaus Kenner prees de ambachtelijke kwaliteit van deze verhalen, die door cameraman Manfred Feichter zijn omgezet in beelden, zoals maar zelden in Duitsland worden gezien en waarschijnlijk nooit eerder in kinderprogramma's. Dezelfde recensent noemt de speciaal voor deze serie door Herman geschreven liedjes in de arrangementen van Erik v.d. Wurff bslist een verademing tegenover tal van mufmakende melodietjes waartoe vele Duitse makers van kinderprogrammas's zich blijkbaar verplicht voelen. Marlous Fluitsma: „De Duitse kijkers hebben ook de tweede aflevering de beste gevonden. Dat is gebleken uit de brieven die wij erover ontvingen. In de nieuwe serie, die Herman bezig is te schrijven, gaat hij meer figuren scheppen, rollen schrijven voor Michiel Kerbosch en mij. Dat is organisch zo gegroeid uit kijkersreacties. Daar heb ik al iets van gelezen en daar zitten hele leuke personages bij. Herman schrijft zijn teksten in het Nederlands. Die worden dan vertaald in het Duits door Thomas Woitkewietz, die al zijn shows en liedjes voor de platen overzet in het Duits. Er wordt toch leuk samengewerkt met de Duitsers, zoals voor de draaiboeken met Heinz Lindner en Hannes Bock, met Duitse gastacteurs en niet te vergeten Duitse kindertjes, met wie we drie maanden in en rond München in de weer zijn geweest. Momenteel zit ik met mijn hoofd alweer bij heel andere zaken. In de film, die Herman aan het maken is en waarin Monique v.d. Ven een hoofdrol speelt, ga ik ook nog een kleine rol spelen. En dan ben ik ook nog de moeder van een schat van een zoon van nu tien maanden, waar ik reuze blij mee ben. Ook voor hem moet ik uiteraard tijd vrij houden. En nu ik het toch weer over kinderen heb, die serie op KRO-tv is niet educatief bedoeld, wil alleen speels amusement bieden. Die moet gewoon echt heel fijn zijn voor de kinderen". TON OLIEMULLER |