| Nieuw Apeldoornse Courant Hermen Bomhof |
Van Veen's "Jukebox 2008"
als los zand aan elkaar
|
4 november 1976 |
|
APELDOORN — De woensdagavond in een vrijwel volle Orpheus-zaal opgevoerde Harlekijn-produktie „Jukebox 2008", is door Herman van Veen, die immers om zijn nauwe artistieke geweten bekend staat, zonder twijfel met de beste bedoelingen in elkaar gezet. Hij wilde op realistische wijze een beeld geven van het leven m een cafetaria, tien jaar geleden. Dat leverde, ronduit gezegd, een opeenstapeling van schunnigheden op, waaronder de boodschappen te diep verborgen lagen, om door het publiek, dat op dit ,,volk- stoneelstuk" was afgekomen, te kunnen worden verstaan. Overigens was dit schunnige nooit zo erg, als dat van de zich in die jaren escalerende Vietnam-oorlog of van de tweede wereldoorlog, waarvan de naweeën de jeugd, die toch de hoop voor onze toekomst zou moeten zijn, in de hier geschetste hopeloze situatie hebben gebracht. Het stuk gaat over de vereenzaming van verschillende er in optredende personen, over hun ruzies. hun vernielzucht, hun primaire reacties, ook op het gebied van de seksualiteit en over de dubbelhartige moraal van de oudere generatie, hier vertegenwoordigd door een ..nette'' portier van een driesterren-hotel, die zijn stiefdochter heeft misbruikt. De gebruikte taal is vol schuttingwoorden en knetterende vloeken, op zichzelf niet zo onwaarschijnlijk, er wordt veel geschreeuwd, geslagen en gestoken maar de dialogen zijn niet zo best, de stiltes worden in de praktijk dikwijls tot hiaten en de talrijke taferelen hebben veel weg van revue-schetsen zonder clou. Voor mijn gevoel, hangen ze als los zand aan elkaar, hoeveel diepere betekenis er aan moge worden gehecht. Er werd gisteravond dan ook veel gelachen, waar dit helemaal niet zo te pas kwam. Het tempo, waarin werd gespeeld, ging dat van het gemiddelde amateurtoneel niet te boven. Het spel bleef bij velen ook beneden de maat. Ook hier moeten wij misschien de schuld zoeken bij de opzet van het stuk, want de lijst van medewerkenden bevat toch wel namen van tonelisten die iets kunnen presteren. De beste prestaties werden nog geleverd door Trudy Labij, als de ordinaire modinette Truus. Al moet ik daarbij aantekenen, dat een modinette van dit allooi, toch wel als een karikatuur overkwam. Feitelijk zijn in dit stuk alle figuren hoofdrollen maar dat kwam er gisteravond niet uit. Daarvoor werd er over 't algemeen te veel aangerommeld, terwijl de verstaanbaarheid veel te wensen overliet. Herman van Veen had zelf geregisseerd en hij was daarbij geholpen door Niels Miller. Cees Pfaffen en Ton Goudzwaard zorgden voor techniek en decor-uitvoering, mevrouw Jet Hoffman bracht in de tijd passende kleding op het toneel. Van Veen moet zich, voor hij zich in een nieuwe produktie stort, toch nog eens afvragen of hij met het werk buiten zijn eigen cabaret wel op de goede weg is. Hermen Bomhof |