| TWENTSCHE COURANT |
50-jarige Herman van Veen neemt in portret kijkers mee door zijn leven |
4 apr 1995 |
|
HILVERSUM - "Nummer 52, hier heb ik gewoond." Herman van Veen staat voor zijn ouderlijk huis in Utrecht. Hier heeft de zanger/cabaretier, samen met vader, moeder en twee zusjes, zijn gelukkige jeugd doorgebracht. Het was eind jaren vijftig. De jonge Herman wandelde dagelijks naar de Montessorischool. Hij passeerde eerst de meelfabriek - "hier werkten veel vaders van klasgenootjes" - en daarna langs de tegenover de meelfabriek liggende gevangenis - "hier zaten veel vaders van klasgenootjes." De NCRV zendt vanavond het programma 'Onderweg, 50 jaar Herman van Veen' uit, naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van de cabaretier. Het programma duurt vijftig minuten, voor elk jaar één minuut. Eindredacteur Roek Lips: "We hebben vooral geprobeerd Herman z'n verhaal te laten vertellen." In het programma neemt Van Veen de kijkers mee door zijn leven, waar bij plekken worden bezocht die voor hem belangrijk waren of zijn. Afgezien daarvan wordt in 'Onderweg' veel aandacht besteed aan artistieke hoogtepunten in binnen- en buitenland. Van Veens eerste kennismaking met het theater was een balletvoorstelling in Utrecht. Hij zag een 'geweldige mooie' danser en dacht: dat is nou net iets voor mij. "Een vriendje zei toen: 'Als je danser wilt worden, moet je een homo zijn'. Dat toekomstbeeld heb ik toen maar onmiddellijk uit m'n hoofd gezet." In het programma verhaalt Herman van Veen ook over z'n periode op de Montessorischool. Daar floot hij (te) veel. "Kan dat fluiten niet af," vroeg z'n onderwijzer dan steeds. "Jij moet de muziek in, jongen." Deze onderwijzer zorgde er ook voor dat Van Veen een viool kreeg. "Dat heeft m'n leven veranderd," aldus de cabaretier. Hij ging later naar het Utrechtse conservatorium voor de studie viool, zang en algemene muzikale vorming. In 'Onderweg' zegt z'n vioollerares, juffrouw Doomekamp, dat "Herman alles als een spons op zoog". Verder vertelt de zanger- /cabaretier dat hij veel heeft geleerd van Wim Kan. "Hij was mij zeer dierbaar." Dan volgt de anekdote dat Kan een keer alle affiches in Den Haag waarop de voorstellingen van Van Veen werden aangekondigd, had bekladderd met de tekst 'van harte aanbevolen'. Van Veen kan er nu nog hartelijk om lachen. Bekende personen laten in de uitzending lovend hun licht over hem schijnen, zoals Peter Usti- nov, Monique van der Ven, Shirley MacLaine ("Hij jaagt mensen op een goede manier op"), prinses Irene ("Wij staan voor hetzelfde") en zijn goede vriend Eric van der Wurff ("M'n broer"). De mooiste omschrijving* komt op naam van een Franse journalist: 'Teder anarchist'. Programmamaakster Aleid Smid heeft een half jaar gedaan over 'Onderweg'. Zij kon beschikken over zo'n zestig uur archiefmateriaal. "Het is, vind ik, dramaturgisch een helder verhaal geworden voor het Nederlandse publiek," vindt Herman van Veen. Volgend voorjaar begint de zanger/cabaretier aan een nieuwe serie voorstellingen in ons land. "Daar verheug ik me verschrikkelijk op." Hij zal nu overigens wel met een 'ander gevoel' op hel toneel staan, onder andere dooi zijn ervaringen in het buitenland. "Ik ben navranter geworden." (Ned. 1, 20.30 uur). |