DRENTSE COURANT Peter van Strien |
Van Veen tovert een zonnetje |
4 mrt 1996 |
| Voorstelling: Herman van Veen (solocabaret) met Erik van der Wurff (piano) en Nard Reijnders (saxofonen). Tijd en plaats: vr 1 en za 2 maart, Ogterop, Meppel. Bijzonderheid: in het volgende theaterseioen te zien in Drachten (4,5 sept), Hoogeveen (11 sept), Groningen, Oosterpoort (12-14 sept) Aan het slot van zijn programma dirigeert hij het applaus. Hij orkestreert het, laat het aanzwellen en afnemen, hij laat het door de zaal . golven volgens door hem bepaalde lijnen. Zo trekt hij tot het laatst toe aan de touwtjes. Van Herman van Veen kun je zeggen wat je wilt, maar een excellent performer, dat is hij. Een podium- dier pur sang. Deze bewegelijke, soepele, soms ingetogen, soms uitgelaten-jongensachtige vijftiger met zijn goeroe-achtige uitstraling is nog lang niet uitgezongen. Een van de mooie dingen van dit programma is het verbluffende muzikale vakmanschap. Met pianist Erik van der Wurff en met Nard Reijnders op saxofonen, klarinet of accordeon horen we een perfect op elkaar ingespeeld trio, dat oorstrelende muziek maakt waar ieder nootje zorgvuldig op zijn plaats valt. Wie het snerpender of schrijnender wil moet dus niet bij Herman van Veen zijn, hooguit is hij te vinden voor een potje dollen in een hilarisch vocaal duet met Reijnders, of een nichterige act die zijn potsierlijke sporen nog nalaat als hij -weer bloedserieus - een chanson van Jacques Brel doet. In zijn eigen teksten bezingt Herman het lot van de kleine mens in de grote boze wereld. Zijn liefde, zijn geluk, zijn nostalgie naar een verloren tijd, zijn angst om te verliezen en bedrogen te worden. Van Veen's taal is simpel, associatief en soms op het mistige af. In het liedje 'Sarah' bijvoorbeeld worden meer laatjes opengetrokken dan ik in de gauwigheid kan verwerken. Een typisch cabarettesk liedje van Wilmink als "Oudje" zorgt voor het broodnodige tegenwicht. Een optreden van Herman van Veen is iets bijzonders. Cabaret is het niet, daar zijn de grappen te schaars voor en eerlijk gezegd soms te flauw. Van Veen lardeert zijn liedjesprogramma met instrumentale intermezzo's en muzikale clownerie. Hij schept een geheel eigen universum dat te omschrijven valt als een mooi, warm bad. Met Herman van Veen komt er wat licht in de duisternis, wat warmte in de kilte. Hij tovert een zonnetje achter de donkere wolken van ons kommervol bestaan. Peter van Strien |