PRIVÉ
Jos Hagers

De bijzonder eerste ontmoeting tussen Charles Aznavour en Herman van Veen

3 december 1977
Charles Aznavour, de magistrale vertolker van het Franse chanson, was onlangs voor opnamen in West-Duitsland. In hetzelfde progamma 'stond' ook onze Herman van Veen. Aznavours mond zakte open van verbazing toen hij Herman hoorde. Hij vond hem, 'Formidable".


Wie is die jongen?' vroeg Charles Aznavour, terwijl hij nog wat dieper wegzakte in zijn regisseursstoel achter de coulissen van de TV-studio van het ZDF in München.

Voor de camera's liep cabaretier HERMAN VAN VEEN druk gebarend heen en weer. Tijdens de zoveelste repetitie voor Duitslands populairste chanson progamma, 'Das Liedercirkus', brak hij abrupt de Duitse versie van zijn suksesliedje, 'Help mij mijzelf ontdekken', af.
'Of het licht nog iets kon worden getemperd. Er moet toch iets van het romantische sfeertje in de huiskamers overkomen'. 'Wat een uitslover', siste een boze regie-assistent. 'Een vakman bedoel je', zei Aznavour, terwijl hij zich geërgerd in zijn stoel achterover boog. Aznavour, nochalant gekleed in een corduroy-pak, bood mij een pepermuntje aan. 'Eigenlijk had ik al een kwartier geleden weg willen gaan, want ik barst van de hoofdpijn, maar die jongen interesseert mij', vertrouwde hij me toe. 'Het orkest zette weer in. En even later wiegde hij met zijn rechtervoet heel soepel met de muziek mee. 'Formidable' zei-hij tegen zijn impresario,' die jongen heeft talent. Ik zou graag eens met hem willen praten.

Aznavour, die zijn tournee door Joegoslavië voor één dag had onderbroken om voor de Duitse televisie op te treden, knapte zienderogen op, met het idee dat hij een ontdekking had gedaan. 'Kunt u straks die Hollander aan mij voorstellen', vroeg hij aan een regie-assistent. De vriendelijke jonge Duitser, in blauwe blazer en grijze broek, voelde zich duidelijk in verlegenheid gebracht. 'Ik zou u graag wllen helpen mijnheer, maar als Herman van Veen optreddt optreedt wil hij met niemand spreken'. En hij maakte zich snel uit de voeten in het woud van stellages en TV-lampen.

PRIVÉ maakte de dag van Aznavour toch nog goed door, ondanks de voorziene moeilijkheden, een ontmoeting tussen de meester van het Franse chanson en zijn Nederlandse collega, Herman van Veen, te organiseren. Dat ging vrij gemakkelijk door hen te vragen om samen met Conny Vandenbos, die ook in het progamma optrad, voor een exclusieve foto te poseren.
Het werd een bijzondere kennismaking, want Herman van Veen en Charles Aznavour konden het direct heel goed met elkaar vinden. Ze spraken honderd uit over hun vak en over hoe moeilijk het voor een artiest is om een intiem en romantisch sfeertje, doormiddel van de koel registrerende tv-camera's in miljoenen huiskamers over te brengen.

Charles maakte Herman een compliment, omdat hij vond dat de magiër uit Holland er uitstekend in was geslaagd om zijn boodschap van warme menselijkheid, tot diep in de harten van zijn publiek door te laten dringen.
'Weet je wat het met ons vak is,' zei Aznavour, 'de commercie is tegenwoordig zo belangrijk geworden, dat er bijna geen ruimte meer is voor ontroering. Maar ik geloof dat je pas een echte artiest bent, wanneer je de mensen door een schokeffect even kunt wakker schudden en ze zich laten realiseren waar ze mee bezig zijn'. Een boodschap overbrengen, dat is belangrijk.'

Herman van Veen was het roerend met hem eens. En achter de coulissen van de TV-studio, ontdooide de altijd wat gereserveerde Herman van Veen en hij raakte in zo'n geanimeerd gesprek met de energieke Aznavour dat het leek alsof ze al jaren hele goede vrienden waren. Aznavour wond er geen doekjes om: 'Jongen ik zou je dolgraag in februari in mijn Franse TV-show hebben. Ik ben er zeker van dat je bij het Franse publiek geweldig goed aanslaat. Je zou het eens moeten proberen in 'Het Olympia.' Herman van Veen voelde zich wat verlegen onder het aanbod. Het lijkt mij wat moeilijk, 'zei hij bescheiden,' want ik spreek absoluut geen Frans.'
'Niet zeuren', zei Aznavour, dacht je dat ik Engels sprak toen ik met mijn eerste platen begon. Het is gewoon een kwestie van oefenen. Dat moet je toch doen. Je leert er alleen een heel soepel tekstje in het Frans bij. Dat is alles.'

Herman moest lachen om de souplesse waarmee Aznavour nog een heel stel andere bezwaren wegwuifde.
En hij beloofde dat hij heel serieus over het aanbod zou nadenken. 'Dus je komt,' grinnikte Aznavour. 'Ik heb er wel veel zin in,' liet Herman weten. Toon Hermans zei over hem:
'Wanneer één Nederlander op Broadway zal optreden, dan is het Herman van Veen'. 'Als je door mijn show een aanbod van het Parijse theater Olympia krijgt, zit je een maand later in New York. Geloof mij nu maar,' zei Aznavour op een vaderlijke toon.

'Weet je wat ik het ergste van ons vak vind, het altijd maar in vreemde hotels te moeten logeren. Ik heb in de plaatsen waar ik veel kom, nu eigen appartementjes gekocht. Want niets is heerlijker dan 's morgens, wanneer je net op bent, lekker wat rond te scharrelen en pre- cies het ontbijt klaar te maken waar je zin in hebt.' De telefoon ging. Aznavour's vrouw was aan de lijn. 'Wat zeg je schat, heb je een flatje in Parijs voor mij gevonden. Is het leuk, neen ik bedoel is het gezellig, nu koop het dan maar.'
Aznavour jarenlang, door moeilijkheden met de Franse belastingen, vrijwillig balling in Zwitserland, had er maar één minuutje voor nodig om in Frankrijk een nieuw 'pied a terre' aan te schaffen. 'Daarom zijn vrouwen onmisbaar', zei de meester van het Franse chanson'. Ze brengen je er toe om ongewone beslissingen te nemen, waardoor ons leven toch een stuk sprankelender wordt'. Een mooi thema voor een nieuw liedje', zei hij tegen Herman van Veen.



DOOR JOS HAGERS