Nijmegen en Betuwe |
De kunst van het wachten |
3 okt 1995 |
| ''Vader en dochter Oonk uit Heteren waren er gisteren vroeg bij: vanaf 1 uur 's nachts lagen ze voor de deur van de Arnhemse schouwburg om kaarten voor de voorstelling van Herman van Veen in de wacht te slepen. "We dachten dat het storm zou lopen, maar dat viel mee. We waren er als eerste. De volgende mensen kwamen pas om zes uur in de ochtend". Vader Henk was zondagavond nog met zijn vrouw naar de musical 'Evita' geweest. "Daarna zijn we eerst naar huis gereden. Daar hebben we broodjes gesmeerd en koffie gezet en toen ben ik met mijn dochter weer terug gereden". Dochter Jantien: "We hebben ook onze tandenborstels meegenomen". Pal voor de deur van de schouwburg maakten ze er gelijk een gezellige boel van: de tassen werden uitgepakt en de slaapzakken uitgerold. Behalve koffie kwam er ook nog thee tevoorschijn. Ze waren wel blij dat het niet al te koud was. Vader Henk: "Ik ben aan mijn tweede jeugd bezig". De schouwburg had ook al op een stormloop gerekend: medewerkers hadden al een reeks dranghekken opgesteld om alles in goede banen te leiden. Dochter Jantien Oonk pakte er achter een dranghek een boek bij, maar dommelde na enige tijd weg. "Om tien voor half vijf werd ik door mijn vader gewekt. Ik was net ingeslapen". Een politiewagen reed langszij en tuuterde een paar keer. Vervolgens stapte er een agent uit en sprak met enige argwaan de woorden: "Hallo, wat doet u hier?" "Wij wachten op kaartjes van Herman van Veen", luidde het antwoord. De Sterke Arm maakte nog een paar notities voor het nachtrapport en sloeg vervolgens weer de hoek om. Omstreeks zes uur kwamen de volgende twee liefhebbers van Herman van Veen aan. "We lagen eerst nog bij de verkeerde kassa", bekennen ze. Als ware routiniers in de kunst van het wachten klapten ze de tuinstoelen uit en haalden hun dikke leesboeken tevoorschijn. Een paar uur later zaten er meer in dezelfde houding op klapstoelen op een rij voor de schouwburg, maar een dramatische opstopping bleef uit. Henk en Jan tien Oonk vroegen zich intussen af voor welke rij ze kaartjes zouden gaan kopen. Jantien: "We nemen rij zes of zeven en dan in het midden". Een andere theaterfan adviseerde echter: "Wij nemen altijd rij vijf. Dat is een hele mooie plaats". Een plaatselijke zwerver kwam intussen ietwat bedremmeld een kijkje nemen. "Wat is hier aan de hand?". Zijn slaapstekkie kampte opeens met een invasie. "Vader Oonk: "Deze meneer heeft ons vannacht gezelschap ge houden. Wij wachten op kaartjes van Herman van Veen.U komt daar niet voor hé?". De zwerver: "Nee, ik lag hier hier wat te relaxen". , |