| De Noord-Ooster Ton Oliemuller |
Herman van Veen is er weer met een boek, elpee en show |
3 oktober 1986 |
Geen interview met Herman van Veen, of hij laat zich drie keer ontvallen, dat de antwoorden op alle hem gestelde vragen in zijn werk, zijn liedjes te vinden zijn. De verschijning van zijn boek „De zaal is er" spaart dus een interview uit. Het bevat zijn jongste teksten, kreeg foto's mee van Herman Selleslage en tekeningen van Jaak Moeraert. De titel duidt op de kreet naar de kleedkamer toe. Die wil zoveel zeggen als: „Herman, je kan beginnen". De zaal zit vol. Er is nog een plekje vrij op het podium. Daar stelt Herman zich op voor de beantwoording van de eerste vraag: waarom zing jij? Antwoord geeft het eerste liedje onder de titel „Vanavond": „Ik zing liedjes, beelden en woorden, die door vrienden en mijzelf opnieuw geschreven, bedacht en geleend zijn". Hij wil maar zeggen, dat hij voor het schrijven van teksten de hulp heeft gehad van o.a. . Willem Wilmink, Judith Herzberg en anderen. Zijn eigen taak hierin omschrijft hij als volgt: „Dirigeer de zaal als een symfonie-orkest. Geloof, dat ik een opera ben. Helaas ' zingen we zelf niet meer op de steiger. Dat heeft Hilversum 3 van ons overgenomen". Tweede vraag: hoe sta je tegenover en in het leven? Antwoord: „Waarheen toch is verdwenen, jaar na jaar na jaar, droomde ik, dat ik leefde, is er niets van waar? Waar ik in geloofde, was dat alles echt? Ik heb zo lang geslapen, dat het me niets meer zegt". Duidelijker kan Herman ook niet zijn. Maar zit jou alles mee of ken je ook tegenslag? Antwoord: „Vogels fluiten als lekke banden. Mijn illusies vluchten door de gaten in mijn kop". Hoe denk je over publiek? Antwoord: ,,0, was jij mijn zusje maar, dan waren we altijd bij elkaar. Dan bracht jij mij binnen en niemand zou daar iets verkeerds aan vinden". NIEUWE PLAAT Herman van Veen is na terugkeer van een Duitse tournee en van een reeks optredens in het Parijse Theatre de la Ville in ons land opnieuw van start gegaan met een nieuwe show. Tussentijds reist hij nog wel enkele keren af richting Oostenrijk om daar aan een tv-serie te werken voor de Oostenrijkse tv. Hij zal toch uitgebreider in ons land te horen zijn dan in de afgelopen jaren. Om die reden is hij ook met een nieuwe elpee in de handel verschenen: „Anne", waarvan eerder een single uitkwam. De liedjes heeft hij niet in een studio op laten nemen, maar in de Agnietenhof in Tiel, waar sinds eeuwen in de gewelven een resonerende akoustiek heerst. Dat is aan de plaat te horen. Alle liedjes daarop, op melodieën van Erik v.d. Wurff, geven opnieuw antwoorden op alle vragen, die men mogelijkerwijs aan clowneske Herman zou kunnen stellen, zoals: hoe sta je tegenover geloof en godsdienst? Gezongen antwoord: „Nu zijt wellekome, Jesu Lieve Heer, gij kwaamt van al zo hoge, van al zo veer. Kom opnieuw op aarde, de mensheid mist u zeer. Misschien, dat het beter afloopt dan de eerste keer". Herman van Veen hoeft niet bang te zijn, dat het hem mislukt de zaal weer vol te krijgen. Titel: De zaal is er. Teksten: Herman van Veen en anderen. Uitgave: Harlekijn. Prijs ƒ 22,00 |