Gronings Dagblad
B.M.

Nieuwe show Herman van Veen: Directer, maar niet minder verrassend

3 februari 1978
Na een viertiel try-outs in de provincie ging in Groningen de nieuwe show van Herman van Veen officieel in première. Ais ik zeg show dan is dat om dat een betere omschrijving niet direct voorhanden is. Het is bekend: cabaretier is Van Veen allang niet meer maar ook in termen van liedjeszanger is hij niet te vangen. Misschien komt dat omdat hij op het podium niet zozeer iets doet als wel iets is.


Evenals in de gesproken teksten die vrij intens en zonder angst voor stiltes gebracht worden, heeft Herman van Veen het in zijn sterk gezongen en fraai begeleide liedjes vaak over zichzelf en anders toch zeker over zijn buren. Zonder zich te bedienen van sentimentaliteit en gemakzucht (een uitzondering is het nummer „Aal". waarin een vrouw geluk alleen maar weet uit te drukken in de dingen die ze gekocht heeft) weet Herman van Veen zijn toeschouwers te raken.
Zo blijft het onder het liedje over het meisje dat terugkeert uit de kliniek waarbij hij de blik gevangen houdt met wat simpele maar sterk werkende bewegingen, doodstil. Hij blijkt duidelijk niet afhankelijk van goedkope effecten en hij hoeft het ook niet van pasklare antwoorden te hebben. Zo is „Het leven smaakt en er zijn woorden voor", bij hem geen voortdurende zekerheid, want er is veel waar hij zich over blijft verbazen.

Van Veen verpakt zijn werkelijkheid minder in volzinnen, hoewel zijn teksten de verrassing en daardoor de grotere schok van herkenning blijven behouden.

Hij is directer geworden. Dat komt tot uiting in het verbijsterende lied over „Catharina, de weduwe van Boas", het verhaal, van een oudere, eens gevierde vrouw. Het nummer „De Paters", waarin wat missionarissen afdalen naar Afrika en negers wit verven laat zich ook niet mis verstaan. Bovendien is het voorzien van een originele begeleiding. De hele muzikantenploeg, die werkelijk schitterende muziek weet te maken, onder andere in een zogenaamd modern/klassiek stuk, is voorzien van olievaten en Van Veen zelf bedient de tam tam.

Aan het eind van het programma laat Van Veen merken zelf niet overal even tevreden over te zijn. Maar daar zal de meer op concerten dan op shows berekende outillage van het Cultuurcentrum D'Oosterpoort (de Groninger stadsschouwburg is tijdelijk niet te gebruiken) niet geheel vreemd aan zijn.
Daarnaast lijkt Van Veen nog wat in te moeten groeien in zijn show. Op enkele uitzonderingen na echter — de keuze van het slotnummer bijvoorbeeld was niet zo gelukkig, dat schijnt dan ook veranderd te worden — heeft Herman van Veen weer tot intensief kijken en luisteren weten te dwingen en dat is voor een showman voorwaar niet gering.



B.M.