|
Utrechts Nieuwsblad CF |
Hans van Baaren: |
25 feb 1972 |
|
"Music to make love by" is de stimulerende titel van de langspeler die kortelings bij Polydor is verschenen (Medium stereo 2441 034). Wie die titel leest, beseft onmiddellijk, dat onze moedertaal niet in staat is om een passende vertaling hiervoor te geven. "Muziek om bij te vrijen", "Muziek om de liefde bij te bedrijven" zijn gewoon te "platte", te laag-bij-de- grondse benamingen voor de muziek die hier wordt gemaakt. Leefden we een halve eeuw terug, dan zou "Muziek om bij te kozen (te minnekozen)" wellicht juist zijn geweest, ware het niet, dat tóen deze muziek nog niet bestond... En hiermee begeef ik me een beetje op glad ijs, want de maker van de plaat Hans van Baaren heeft heel oude jazz-pianisten tot voorbeeld gekozen. Overigens zult u zijn naam niet meer kennen als pianist. Voor Polydor, voor Herman van Veen, en daarmee voor alle Nederlandse fans, is hij de producer geweest van alle lp's die tot nu toe van Herman op de markt zijn verschenen. Maar wanneer je liefde uitgaat naar de piano, wanneer je zo'n instrument niet met rust kunt laten als je het tegenkomt - bijvoorbeeld in de Brusselse studio DES - dan komt er een ogenblik dat er zomaar een bandje wordt gemaakt. Met sprankelend pianospel. Wanneer je je dan bewust bent van je kwaliteiten, kan het zijn, dat je onmiddellijk na het terugluisteren van zo'n opname zegt: "Dit is het! Dat zouden we best kunnen persen." Zo niet Hans. Het producerschap bij Polydor, het begeleiden van een groep artiesten, het mede samenstellen van het platenprogramma, het moed inspreken, moeilijkheden aanhoren, optreden als biechtvader, leermeester, criticus, stimulator, is echt zo veeleisend, dat er aan eigen ambities eigenlijk niet valt te denken. Hans van Baaren heeft dat steeds gekund. Hij is niet alleen een succesvol platen-producer (met al die andere kwaliteiten hierboven opgesomd), maar bovendien huisvader, levensgenieter, eigenaar van een oude boerderij-buitenverblijfje in Frankrijk, charmant causeur, "keiharde" producent (begeleider) van jonge platenartiesten, wiens oortjes venijnig omhoogpriemen, om het zomaar eens te zeggen, wanneer hij één fout nootje, of één foutje in de uitspraak hoort van een buitenlandse tekst. Autoritair, gezag-afdwingend, de wil-opleggend, zijn woorden die in zijn woordenboek niet voorkomen. Hij heeft overtuigingskracht door zijn vooropleiding, door zijn weten en door het zelf kunnen musiceren. En bedenkt u daar wel bij, dat zoiets toch niet gemakkelijk is, jonge aankomende artiesten helpen om de eerste schreden te zetten op het pad dat (voor een enkeling slechts) naar de roem voert. Hij kan het! En nu "Music te make love by". Eindelijk! En dit is nog maar één opname (ik, weet niet onder welke omstandigheden opgenomen in de Brusselse Studio DES), maar er zijn er veel meer. Hans van B. ziet zich op deze lp geruggesteund door Herman van Veens Contraband, bestaande uit drummer Tonny Koning, Jan van der Voort (git., en elektr. bas), en Eric. van der Wurff (Hammond orgel). Slechts in twee nummers speelt Albert Monteyn mee (basgitaar). De tekst op de achterzijde van de hoés is van Willem Duys. Hij is echt helemaal lyrisch geworden. Daarmee is de beste hoestekst van het afgelopen jaar 1971 ongetwijfeld geschreven door Willen Duys. Ere wie ere toekomt! "Music to make love by", een fijne luisterplaat, om op te dansen om rustig naar te luisteren. Er zitten heel lange en heel opzwepende nummers in. En dat alles steeds ondersteund door die Contraband. Erg goed! "You might make that love while his fingers kiss the keys" zegt Willem Duys desondanks. En hij heeft gelijk wanneer hij vraagt: "Why not now?" (Waarom nu niet?) Dat geldt ook voor alle aspirantkopers ... CF CF |