|
De Dordtenaar J.V. |
Herman van Veen: |
22 nov 1969 |
|
DORDRECHT - Het 'is al weer een paar jaar geledenn dat ervaren theater grootheden als Hermans, Sonneveld en o Kan de ontdekking van het jeugdig -fenomeen Herman van Veen bestempelden als iets zeldzaams gelijk Rembrandt's Nachtwacht. Van Veen, inderdaad een talent even schaars te vinden als een witte raaf, is ouder geworden, maar bepaald niet oud, om precies te zijn 24 jaar. Vrijdagavond hebben we in Kunstmin kunnen zien of de grote drie van de vaderlandse bühne hun profetische gaven in de goede richting stuurden. Het antwoord kan kort en bondig zijn: Ja. Herman van Veen is een begenadigd artiest. Een man die van nature mee heeft gekregen, waar anderen jaren en jaren met onverzettelijk doorzettingsvermogen voor moeten strijden. Hij bezit een mimiek waar de grootste nurks onder bezwijkt, zijn muzikaliteit is groot, zijn stemmiddelen kennen nauwelijks grenzen en een rijke troef in zijn succesrijke opmars naar ongetwijfeld nog veel groter successen is ook de souplesse waarmee hij zijn slank lijf hanteert. Wat Herman van Veen nu is, weten we na deze avond in een zeer ten onrechte slecht bezet Kunstmin nog niet. Gelijk een versnelde wisseling van de jaargetijden schakelt hij zeer geolied over van pure clownerie op melancholieke, liedjes van hoog niveau. Hij vertelt dwaze sprookjes, tovert uit een viool czardasachtige klanken, maakt desnoods handstandjes en verandert van een wervelwind in een zacht briesje dat lieflijk zijn spel speelt. Het programma dat hij brengt is dan ook een rijk mozaïek met oneindig veel kleuren. Hoogtepunten noemen is een niet gemakkelijke zaak. Al zijn liedjes zijn pareltjes die een gave vertolking kregen. Van de categorie "clownerie'" tippen wij het slotnummer op en rond de piano als werk van internationaal gehalte. De vijf musici die Her man van Veen begeleidden deden dit met vakmanschap. Vooral pianist Lourens van Rooyen mag worden genoemd voor zijn zeer accurate wijze van spelen, geen gemakkelijke zaak bij een man als Van Veen, op wie door zijn jongensachtige invallen vaak geen peil valt te trekken. Lenny Kuhr, die ook zou optreden, was verhinderd. Voor haar kwamen vier mannen en een meisje, samen vormend "The New Folks Troubadours". Een kwintet dat bijzonder goed leuke liedjes over het publiek strooide . J.V. |