|
NRC Handelsblad LUCAS LIGTENBERG |
Bijval voor Van Veen in Amerika |
22 mei 1994 |
|
Door onze correspondent BOSTON, 27 MEI. "We zijn enorm blij verrast met het enthousiasme" zegt Herman van Veen. "De zaal reageerde fantastisch." Van Veen zit na afloop van de voorstelling in zijn kleedkamer van het Tsai Performance Theater. Hij heeft de eerste van zijn twee try-outs in Boston erop zitten. Een televisiestation is net langs geweest en ook een enthousiaste fan is tot achter het podium doorgedrongen. Hij geeft Herman wijze raad. Vandaag en morgen treedt Van Veen op in de Alice Tully Hall van het Lincoln Center in New York City. Dat vormt het besluit van een kleine tournee door Noord-Amerika, waarbij hij Toronto, Boston en New York heeft aangedaan. Nu al kijkt Van Veen terug op een succesvol verloop van de voorstellingen. "In Toronto ben ik gevraagd om een rol in een toneelstuk te spelen en Boston heeft iemand al voorgesteld om iets met het Boston Symphony Orchestra te gaan doen," vertelt Van Veen. Voor de twee voorstellingen in New York waren eerder deze week al zoveel kaarten verkocht dat één voorstelling niet genoeg, zou zijn geweest. Van Veen vindt dat een prettig uitgangspunt. Hij gaat graag naar New York. "New York is nu, nu, nu," zegt hij. In Boston, waar niet veel aan publiciteit is gedaan, zijn de eerste avond 169 betalende bezoekers. De Boston . De Boston Globe en de Boston Herald hebben allebei aandacht besteed aan de artiest uit Nederland en het plaatselijke CBS-station had hem in zijn ochtenduitzending. Het enthousiasme raakt van Veen, die terloops vertelt dat hij op zondagmiddag nog spontaan een zeer succesvol optreden in de open lucht heeft verzorgd. Herman van Veen heeft al eerder een Amerikaans avontuur gehad, maar dat was geen succes. Hij wijt dat zelf aan publicitaire fouten en het feit dat hij zich te veel had aangepast. Van Veen: "Ik heb destijds suggesties van anderen gevolgd en bijvoorbeeld de hele show in het Engels ge- daan. Dat had ik niet moeten doen, nu ga ik dan ook gewoon mijn eigen gang." In Concert is een mengeling van Duits (Kurt Weill), Frans (Jacques Brel), Engels en zelfs Nederlands (Alles in de wind). Van Veen zegt dat hij zich niet richt naar zijn publiek. "Mijn show hier is voor 85 procent hetzelfde als in Zürich," zegt hij. Het gaat hem kennelijk voor de wind, want Van Veen en Harlekijn Produkties doen alles op eigen risico. Hij is drie jaar niet in Nederland op toernee geweest en de eerstvolgende show begint pas in januari 1996. Manager Ron van Eeden legt uit dat ze alles voor eigen rekening doen. De zaal wordt gehuurd en de inkomsten zijn voor hen. Als het tegenvalt dragen ze ook zelf het volledige risico. Harlekijn kan zich die vrijheid kennelijk permitteren. "We worden wel eens gevraagd voor optredens bij bedrijven," zegt Van Eeden. "Herman van Veen zou in dat circuit goed zijn voor zeventig- of tachtigduizend gulden, maar dan moet je wel een paar verplichte grappen maken over de concurrent. Daar beginnen we niet aan." De zaal in Boston is voor een deel gevuld met Nederlanders, die elkaar deels blijken te kennen. Er wordt gezoend, geknikt en iemand roept vlak voor de voorstelling opeens naar een groepje bekenden: "We hadden het net zo goed bij jullie thuis kunnen doen." Het optreden in Boston, samen met pianist Erik van der Wurff en blazer Nard Reijnders, is afwisselend en snel. Muziek en zang zijn nog altijd Van Veens sterkste punten. De grapjes tussendoor zijn soms erg flauw, zoals wanneer hij vertelt dat zijn moeder een wrat op haar schouders had zodat hij zich beter kon vasthouden. Ook het plukken aan zijn oksel om het denkbeeldige haar van daar naar zijn hoofd transplanteren is eerder vies dan leuk. De toeschouwers genieten echter en zijn zeer meegaand. Van Veen heeft het publiek al gauw voor zich gewonnen en bespeelt het. Hij kan ze laten neuriën, klappen en joelen. Hij dirigeert klapsalvo's links en rechts in het publiek, dat slaafs volgt. Tijdens de ovatie na afloop gebaart hij van 'ga maar weer zitten'. De zaal gaat zitten en Van Veen gebaart prompt: 'sta maar weer op', wat een aantal ertoe brengt inderdaad weer op te staan. "Ik houd ervan om te kijken hoe ver ik kan gaan," zegt Van Veen later. "De reacties hier zijn ongelofelijk. Ik sta ervan te kijken." De directe reacties van het publiek bevallen hem. Het is een verschil met Europa waar men iets terughoudender reageert. "Publiek is overal anders," vertelt hij. "Hamburg en Frankfurt zijn heel verschillend en van ervaringen hier weet ik dat men in Chicago bijvoorbeeld veel sterker reageerde op muziek dan in New York." Nu al is de tournee geslaagd te noemen. Polygram Canada heeft naar aanleiding van de optredens in Toronto besloten maar liefst vijf cd's van Herman van Veen uit te brengen. Er zijn afspraken gemaakt voor Washington DC en het Lincoln Center heeft Van Veen nu al aangeboden om volgend jaar weer te komen. Van Veen: "We besluiten nog niks. We nemen het mee naar huis en dan gaan we bekijken wat we aantrekkelijk vinden om te doen." Herman van Veen. In Concert. Nog te zien: Alice Tuil Hall, Lincoln Center, New York, 27, 28 mei. LUCAS LIGTENBERG |