ALGEMEEN DAGBLAD
Mirjam Keunen

Uit de poppenkast

2 sep 1999

Babette van Veen is huiverig voor het etiket 'de dochter van'. Ze heeft om die reden lang nagedacht of ze wel met haar vader het thrillerachtige sprookje Nachtvlinder moest maken. Vanaf vandaag draait deze speelfilm in de bioscopen. "Voor hetzelfde geld gaat het helemaal mis", zegt ze. "Mijn vader heeft enorm veel bagage, maar ik ben ook geen groentje meer. De afgelopen jaren heb ik veel meegemaakt. Daarom heb ik uiteindelijk ja gezegd. Ik dacht dat ik me wel staande zou kunnen houden."


ROTTERDAM - Vechtlust is voor Babette van Veen het thema in het filosofische avonturenverhaal dat Herman van Veen heeft geschreven. Hij is ook de regisseur en speelt naast Babette een van de hoofdrollen in de film over het mysterie van het leven. Babette van Veen bewondert haar vader om zijn doorzettingsvermogen. "Hij doet de dingen die hij wil doen. Het kan hem niets schelen wat de rest van de wereld daarvan vindt. Nachtvlinder is bijvoorbeeld een heel kleine Nederlandse film die met weinig budget is gemaakt. Zo'n film maken is vechten tegen de bierkaai. Dat is romantisch, maar ook erg zwaar."

Werken met haar vader noemt ze een bijzondere ervaring. "Ik kreeg meer steun dan ooit, omdat mijn vader de regisseur was. Maar alle anderen schonken daarom veel minder aandacht aan me. Die dachten: 'We gaan haar niet verwennen'."Ironisch: "En als je niet iemands dochter bent, dan is er wel weer iets anders. Dan ben je er gemakkelijk ingerold. Of dan heb je er niets voor hoeven doen. Dan komt het je aanwaaien. En misschien is dat ook wel zo."
Babette van Veen debuteerde in de Vlaamse speelfilm Blueberry Hill van regisseur Robbe de Hert.

Bekend werd ze met haar rol van Linda in de soap Goede Tijden, Slechte Tijden. Met Linda, Roos & Jessica scoorde ze enkele hits. Een jaar geleden hield ze soap en meidengroep voor gezien. Ze wilde meer diepgang. Het vertalen en schrijven van liedteksten kreeg prioriteit. Zanger Bert Heerink neemt binnenkort haar vertaling op van het nummer Ruthless Queen van Kayak. Verder presenteert ze een reisprogramma op RTL 4 en wil ze een cosmeticalijn op natuurlijke basis introduceren. In november brengt ze een serie badkruiden op de markt. Het succes van de meidengroep heeft haar financiële armslag gegeven waardoor ze haar eigen keuzen durft te maken. "Met Linda, Roos & Jessica heb ik zo ontzettend hard gewerkt, gezweet en geleden. Ik heb voor dat geld enorm moeten afzien. En daarom laat ik het ook op de bank staan. Er moeten heel gekke dingen gebeuren, wil ik het uitgeven."

Volgens Babette van Veen begon Linda, Roos & Jessica als een grap en niet als een uitgekiende marketingstunt. Het werd een draaimolen die niet meer stopte. "Iedereen vind je geweldig, maar zelf weet je dondersgoed dat het nergens over gaat. Dat kun je niet zeggen. Je houdt een beeld op dat mensen graag zien, terwijl je weet dat het met jezelf weinig te maken heeft. Toen de concurrentie kwam van meiden die tien jaar jonger waren, dachten we: 'nu houden we er mee op'." Het succes was schizofreen. "We traden op in zalen waar ik zelf nooit binnen zou gaan, omdat het er claustrofobisch is. Je zingt in zaken met duizenden mensen die als sardientjes op elkaar staan. Je ademt een dikke lucht in van zweet en bier.
Onder de lampen op het podium is het warm. Je denkt: 'ik mag niet nadenken, want dan val ik flauw'. Thuis in je bed weet je niet hoe je zo'n avond bent doorgekomen."

Ze kreeg het gevoel geleefd te worden. Van de stress ging ze roken als een ketter. Ze viel veel af, deed op de set opgefokt vrolijk Om niet te laten merken dat ze zo moe was. Ook al had ze veel lol en verdiende ze goed, ze vond het gênant om juist met lichtvoetige nummers zo veel succes te hebben. "Maar op het moment dat je dat zegt, neem je de smaak niet serieus van de mensen die het wel mooi vinden. Het is een beetje raar dat je eigen smaak ver afstaat van wat de massa mooi vindt." Babette van Veen praat op een beschouwende manier over de zeven jaar dat ze deel uitmaakte van de glamourwereld van televisie en platenwereld. "Ik heb me er altijd een vreemde eend in de bijt gevoeld, maar ik vond het ook ontzettend leuk. Tuurlijk hoorden we slechte verhalen en kritieken. Het zal ook wel honderd keer beter hebben gekund, maar de mensen vonden het leuk om naar Goede Tijden, Slechte Tijden te kijken. Wat zou ik dan moeilijk doen."

Achteraf vindt ze dat ze te lang is gebleven. "Als je een paar jaar bijna dagelijks op de televisie bent, slijt je hoofd. Mensen kunnen zich niet meer voorstellen dat je een andere rol speelt. Maar ik heb zo fijn gewerkt dat het me dat waard is. En alles daarbuiten is gewoon poppenkast. Die grote feesten en gala's waar je moest verschijnen. Mensen willen alles van je weten, terwijl ze niets wezenlijks willen weten. Wat dat betreft is het een rare keuze van me geweest."
Hoewel ze IOI dingen doet, droomt ze stiekem van een carrière als filmactrice. "Ik heb niet het vertrouwen dat men op mij zit te wachten. Dus zo graag wil ik het misschien ook niet. Ik wil niet naar het buitenland, want ik heb mijn draai in Nederland gevonden. En hier wordt zo weinig gemaakt, er zijn zo veel goede actrices... Vaak gaat het er ook niet om hoe goed je bent, maar om de kleur van je ogen en je uitstraling. Daar voldoen veel meisjes van mijn leeftijd aan. En 'dan nemen regisseurs graag een beginnend actrice die ze kunnen neerzetten."



Mirjam Keunen