|
Nijmeegs Dagblad |
Herman van Veen: |
19 feb 1969 |
|
(Van onze correspondent) HILVERSUM - Herman van Veen, het paradekind van de VARA, heeft besloten voorlopig geen televisieshows meer te maken. De twee nog geplande uitzendingen met de groep Pan's people gaan niet door. Dit heeft hij dezer dagen schriftelijk aan de VARA medegedeeld. De reden voor dit besluit omschrijft hij als volgt: _ ,,Ik ben een theater-artiest en nog lang geen T.V.-artiest. Ik heb het willen proberen, maar ik moet eerlijk bekennen: ik ben de mist ingegaan, ik ben in de verste verte niet uit de verf gekomen. Voorlopig heb ik genoeg van televisie., Misschien over 3 of 4 jaar ben ik zover, dat ik een reeks programma's op mijn nek kan nemen - nu kan ik 't echt nog niet. Je moet gewoon eerlijk zijn tegenover jezelf. Ik hou ook niet zo van televisie: het is koud en kil en bovendien was de aanpak volledig verkeerd. Ik heb in beide shows zwaar beneden mijn eigen niveau gewerkt. Daar kwam een Herman van Veen uit te voorschijn die met mij niets te maken heeft. Het is ook wonderlijk, als je nu de kritieken na zoveel zaaloptredens leest. Daar vind je dit soort opmerkingen in: "Hoe is het mogelijk dat Herman van Veen, die toch zo'n unieke theaterman is op de televisie zo de plank heeft mis geslagen." Ik moet zuinig zijn op mijzelf: want optreden en dit werk doen is mijn leven en mijn carrière, en daar mag je niet lichtvaardig mee spelen. Ik moet het publiek het beste geven, en dat kan ik alleen maar in theater. Ik moet het hele t.v.-vak nog leren. Gelukkig heeft het publiek me niet in de steek gelaten. De zalen zijn nog voller dan vroeger. Misschien ben ik in het gat van de te grote publiciteit gevallen, net als met Ajax en met Verkerk het géval was. Slecht ontvangen Iedereen dacht na al die verhalen: nou komt ie - maar ik kwam niet, er werd van mij het onmogelijke verwacht en dat kon ik uiteraard niet waar maken. Mijn eerste show is bar slecht ontvangen, was ook slecht, mijn tweede show was veel beter, maar daarin deed ik niet meer dan 60 procent van dat wat ik werkelijk kan. 't Kwam gewoon niet over. Ik geef niemand de schuld, alleen mezelf. Het was mijn idee. Goed, dat is nu niet gelukt, het is in ieder geval een goede les voor mij geweest. Ik begin nu tenminste, na enig vallen, mijn eigen mogelijkheden en beperktheden te leren kennen. Wat de VARA betreft: zij heeft op mijn weigering uitstekend gereageerd en dat vind ik bijzonder plezierig. Het had ook anders gekund." |