Utrechts Nieuwsblad
correspondent

Marlous Fluitsma wil meer zijn dan de vrouw van Herman van Veen

15 feb 1977

HILVERSUM - Ik wil graag mijn eigen weg vinden en niet altijd de vrouw van Herman van Veen zijn. Op acteergebied blijf ik Marlous Fluitsma. Sommige mensen zeggen wel eens: die Van Veen wil zijn vrouw ook eens een rol laten spelen. Dat zijn dingen die ik niet begrijp; misschien is het afgunst of zo. Herman is voor mij alleen maar de acteur van het stuk. Bovendien; ik was allang actrice voordat ik Herman ontmoette, maar dat weten de meesten niet".


Marlous Fluitsma. Haar grootste bekendheid kreeg ze door Juke Box 2008 en de televisieserie Pleisterkade.
Voor Nederland is Juke Box 2008 bijna verleden tijd, dinsdag 1 maart is het stuk voor de tweede maal te zien in de Utrechtse Stadsschouwburg. Ruim honderd keer trad Marlous op in Juke Box 2008, maar haar enthousiasme voor het stuk is er niet. minder door geworden. "Ik vind het een ontzettend goed stuk, misschien vooral omdat het zo authentiek is. Die rol is vooral voor mij erg moeilijk. Hij ligt ontzettend dicht bij mij zelf maar ik ben het niet. Ik vind zoveel dingen terug die ik vroeger heb gedaan. De meeste andere acteurs hebben het gemakkelijker. Zij zijn volkomen anders dan figuren die zij op het toneel neerzetten. Weet je, ik kan het het beste uitleggen door te zeggen dat zij tien straten van huis zijn en ik maar twee. Ergens vind ik dat een beetje eng'.

Juke Box 2008 heeft het boven alle verwachtingen bijzonder goed gedaan in Nederland. Marlous is daar zelf ook nog steeds een beetje van ondersteboven. "Het heeft me gewoon verbaasd. Niet dat ik het slecht vond hoor, integendeel. Maar na die moeizame start. De landelijke pers was zeer verdeeld. Met name in Amsterdam hebben we een moeilijke start gehad. Daar zaten we in Frascati en hadden weinig publiek. Dit theater zit niet in de "toneelloop". De mensen die er komen zijn van die alternatievelingen.

- Je bent zelf niet alternatief?
"Nou dat ligt eraan. Ik ben geen Dolle Mina. Ik heb me er nooit voor geïnteresseerd. Vroeger heb ik me zelfs afgezet tegen vrouwenemancipatiebewegingen. Ik vond het onzin. Vorig jaar ben ik wat dingen over dat onderwerp gaan lezen. Ik wil graag weten waar ik eigenlijk tegen ben. Ik vind het niet. eerlijk om tegen iets te gaan schoppen waar je in feite weinig van weet. Emancipatie is natuurlijk nodig, maar voor beide partijen. Ik vind het erg goed dat vrouwen iets zijn gaan doen, maar voor mij hoeft het niet zo radicaal. Wij hebben natuurlijk net als mannen ook een soort zelfbevestiging nodig. Dat je plezier hebt van de dingen die je doet.

Naast haar werk als actrice is Marlous Fluitsma ook voorzitster van de Stichting Harlekijn Toneel, het levenswerk van Herman van Veen. Harlekijn is een soort organisatie voor experimenteel toneel, waar jong talent een kans krijgt. Ook heeft Harlekijn een eigen platenlabel dat onder meer werk van Herman van Veen en Joost Nuissl uitbrengt. Harlekijn Holland ontstond tien jaar geleden als organisatie van Herman van Veen om onafhankelijk te zijn.

- Wat is nou eigenlijk het doel van de stichting?
"Ja, het doel, dat is erg moeilijk te omschrijven. We denken in eerste instantie niet aan geld, maar aan wat we artistiek graag willen doen. Niet dat we vies zijn van geld hoor, want met geld kan je weer nieuwe projecten en experimenten financieren. Zo was Juke Box 2008 in feite ook een proef. Een dergelijk stuk is er nooit eerder in Nederland geweest.

- Juke Box zat een beetje chaotisch in elkaar.

"Dat heet een fragmentarisch opgebouwd stuk. Het vergt een enorme inzet en concentratie van de acteurs, maar als het goed gaat, dan leeft het echt. Met bestaande klassieke stukken heb je dat veel minder. Alles is vaak zo voorspelbaar. Nee, dit spreekt me veel meer aan en volgens mij het publiek ook. Tenminste de jongere toeschouwers. Het herkent dingen. Nu was dit gegeven niet zo actueel. Het was meer een brokje jeugdsentiment. Toch zou ik niet willen zeggen dat het chaotisch was. Er zat toch een vage lijn doorheen. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat het wel eens uit de hand liep. Vooral als we een goede zaal hadden. Dan werden we zelf een beetje te enthousiast.



ONBEHAAGLIJK

- Je relativeert graag.
"Ik ben erg veel bezig met mijn vak, maar zo nu en dan krijg ik er een beetje onbehaaglijk gevoel van. Plotseling realiseer je dan wat er verder allemaal voor dingen gebeuren in de wereld. Dan vraag ik me af: wat is toneel nou eigenlijk in het dagelijks bestaan? Heel af en toe kijk ik televisie. Dan denk ik gatverdamme wat een ontzettende rotzooi is het overal toch. We moeten uitkijken dat toneel niet een enorme luxe wordt. Alleen maar amusement.

Marlous Fluitsma speelt al geruime tijd in de televisieserie Pleisterkade (de KRO zendt op 24 februari de laatste aflevering uit van dit seizoen). "Ik ben het met de inhoud van het programma meer eens dan de manier waarop de serie gemaakt is. Ik vind Pleisterkade niet goed, maar sympathiek. Soms komt dat door de acteurs, de technici of de regie. De serie is niet "af". Men heeft te weinig oog voor detail. Misschien ben ik een van de weinigen die het zien, hoor, maar er zijn altijd dingen van bijvoorbeeld een kast waaraan je net kan zien dat hij niet helemaal gevuld is. Professioneel gezien zou er nog veel aan gedaan kunnen worden.

HERKENNEN

- Toch ben je eraan mee blijven doen.
"Ik vind, dat wanneer je aan iets begint, je het ook moet afmaken. Je kan niet opeens iemand anders in mijn rol zetten. De mensen gaan je herkennen. Bovendien heb ik er veel van geleerd. Maar voor mij blijven toneel en film altijd op de eerste plaats staan.
Televisie trekt me gewoon niet zo. Op het toneel moet je je echt waarfhaken. Het publiek het idee geven dat je het echt bent die je speelt. Tijdens de voorstelling let ik altijd goed op het publiek. Voor mij is dat erg belangrijk. Je kan aan de mensen in de zaal een hoop dingen merken die met name voor jezelf zeer belangrijk zijn.
In vrijwel elk stuk zijn wel momenten waarvan je zeker weet dat er gelachen gaat worden. Blijft dat een keer uit, dan weet je dat er iets fout is en meestal ligt dat aan jezelf.

MYSTERIES

- Herman van Veen is erg bezig met God en de dood. tenminste dat is een thema dat je in bijna al zijn programmas vindt. Hoe zit dat met jou?
Ik geloof helemaal niets. Ik ben er wel mee bezig...Ik geloof helemaal niets. Mischien komt het door mijn opvoeding die zo streng katholiek was dat ik mij er tegen ben gaan afzetten. Ik geloof wel in mysteries. Reïncarnatie spreekt mij bijvoorbeeld erg aan. Nee, bij nader inzien kan ik niet zeggen dat ik helemaal niets geloof. Ik ben er wel mee bezig.
- Wat zijn de plannen voo toekomst?
"Ik ga waarschijnlijk meewerken aan een Duits kinderprogramma, dat Herman op het moment aan het schrijven is. En er zijn heel vage plannen om Jukebox 2008 te gaan verfilmen. Maar is allemaal nog wat vroeg om er iets meer over te kunnen zeggen. We zitten nu in de voorbereiding en dat is ontzettend tof.