|
Het Centrum |
Grammofoonplaten en exclusieve kleding |
13 nov 1968 |
|
(Van onze verslaggever) UTRECHT, 13 nov. - Herman van Veen gaat zijn commerciële thuisfront Harlekijn Holland uitbreiden met een gecombineerde grammofoonplatenzaak-modehuis, waar verkoopmethoden zullen worden toegepast, die volgens Herman van Veen in Nederland nog niet eerder zijn vertoond. Die methoden bestaan nu nog uit een groot aantal geweldig klinkende, maar vrijblijvende ideeen. Zo ook de winkel, die er nog niet is. "Alle vergunningen zijn binnen, zegt Harlekijn Van Veen, alle diploma's zijn gehaald, het wachten is alleen op een geschikt pand. Dat hebben we nog niet kunnen vinden". Het Herman van Veen-klein warenhuis (hij zou liever, vertelt hij. als hij er het geld voor had gehad gelijk maar een groot warenhuis beginnen, waar het winkelen meer weg zal moeten hebben van markten) zal wel te verstaan in Utrecht komen. "Daar komen wij, ikzelf en Laurens van Rooijen, tenslotte vandaan en in Utrecht is het ook hoog nodig dat er zoiets wordt gedaan". Het oorspronkelijke idee, in ieder geval voor het modehuis, komt niet van Herman van Veen, noch van zijn pianist Laurens. die tegenwoordig meer de functie van zakelijk leider van Harlekijn Holland vervult, maar van Herman van Veens echtgenote, die - zoals hij zegt - na jarenlang moeilijk zoeken in confectiezaken, waar ze niets kon vinden en in exclusieve modehuizen, waar alles te duur bleek, vond dat er tussen die twee uitersten een brug zou moeten worden geslagen. "Die modezaak ", zegt Van Veen, "is sindsdien helemaal een zaak van mijn vrouw geworden. Wij zorgen eigenlijk al leen maar voor de financiering en helpen zoeken naar een geschikt pand. Ik weet wat ze ervan wil maken. Het moet een zaak zijn waar je voor niet te veel geld iets kunt kopen wat eenmalig gemaakt is. Geen hippe toestand, iedere vrouw moet er iets kunnen vinden. Het liefst, en dat is dan weer Van Veens inbreng in deze plannen, zou ik het combineren met een platenzaak, een idee van Laurens en mij. We hebben er serieus over gedacht het hier te doen - in het Harlekijnkantoor in de Ambachtstraat - maar dat ligt te veel uit de loop, het risico is te groot". DIALOOG Van Veen - voor de nog niet goede verstaander "Het klinkt allemaal erg idealistisch wat we vertellen en ook als ik iets ga zeggen over onze plannen voor de platenzaak, maar het 'i blijft natuurlijk bikkelharde zakee ondergrond houden. Er komt enkel bij dat het een soort hobby van ons is. We willen een nieuwe verkooppolitiek invoeren, zoals ze dat in Engeland al goed beginnen te leren kennen". Laurens: "Een dialoog met de koper". Herman: ,,In Engeland, waar we waanzinnig veel komen, vooral in Londen op de Kings Road in Chel- sea, daar heb je winkels waar je behalve een massa dingen kunt kopen ook kan eten, drinken, een massage krijgen. Tussen allerlei afdelinkjes met jassen, broeken en veters kan je een biefstuk eten, iets drinken. Dat is een verschrikkelijk gezellige manier van winkelen. Op die manier kan je een hele ochtend de "stad ingaan". Dat is het einde weet je, maar voor zoiets heb je zó ontzettend veel geld nodig, dat kan niet. Maar wél in het klein en dat zijn wij nou van plan". Ter verduidelijking nog even: "In Dronte heb je zoiets, geen winkel dan, maar het principe komt in de buurt, maar het is nog lang niet zo geďntegreerd als in Engeland. Voor mij w'ordt dat het wel in de toekomst". Over de platenzaak: "Bij de popmuziek wordt uitgegaan van geweldige verkoopmethoden. Er zijn enorme organisaties bij betrokken. Ik ga proberen de klassieke muziek, de platen in ieder géval, een klein beetje op die manier te verkopen. In de zaak moeten mensen staan die deskundig advies kunnen geven, ook je niet direkt op je rug springen als je de winkel binnenkomt, maar die je helpen als je dat wilt". Van Veens deskundigen worden conservatorium-collega-artiesten die het wel eens geinig vinden om iets heel anders te doen - "zoals ze Cruyffie in sportzaken halen om voetbalschoenen aan te prijzen". Een fraai winkelpand in het Utrechtse stadscentrum - "we hebben Drakenburgh proberen te krijgen, maar dat is niet te betalen. Het is wel geweldig anders, aan de Oudrgrucht moeten we wel komen te zitten" - daar is voorlopig volgens Van Veen en compagnon Van Rooijen nog slechts het wachten op. |