| Goudsche Courant FRANS HAPPEL |
Penalties |
1 juli 2000 |
|
Ooit mocht ik deel uitmaken vaneen artiesten-elftal. Ik was weliswaar geen artiest, maar ik kon aardig keepen en dus was ik ook wel leuk. Met dat team werden we een keer gevraagd om een voorwedstrijd op het Kasteel in Rotterdam te spelen, met dan nadien Sparta- Feyenoord als het werkelijke werk. De tegenstander was het clubje van Harlekijn, ook artiesten, maar dan veelal echte, zoals Herman van Veen en Harry Sacksioni. Ook Jan Mulder, zojuist afgekeurd voor het profvoetbal, deed bij die jongens mee. Met z'n allen rommelden we gezellig aan, het werd 4-4 en ter verhoging van de pret moest er een beslissing worden geforceerd via strafschoppen. Bij wijze van dwaze uitzondering mocht van ieder team één speler alle strafschoppen nemen. Wij dachten dat dat bij Harlekijn Herman van Veen zou zijn, ten gerieve van de inmid dels al duizenden toeschouwers op de tribune. Maar nee, ik kreeg Jan Mulder tegenover me. Voorafgaande aan iedere penalty zei Mulder me precies waar hij de bal schieten zou. 'Linkerhoek laag, rechterhoek hoog, dwars door het midden nu'. Niettemin troffen alle strafschoppen doel. Feilloos, wat ik ook deed. Of ik dus toch slechts een wrakke keeper was?, vroeg ik Jan Mulder na afloop. 'Welnee joh, je deed het prima, maar ik was natuurlijk wel een echte voetballer'. Dat die herinnering juist nu weer zo levend is geworden. FRANS HAPPEL |