|
UN Hans de Wolf |
Ontroerende show Herman van Veen |
3 nov 1980 |
|
UTRECHT - Te oordelen naar de verhalen van de recensies van de première zou de nieuwste show van Herman van Veen, Onder Water, beduidend minder zijn dan de vorige voorstellingen van de harlekijnerige theatermens. Intussen schijnt er iets aan het programma veranderd te zijn, in ieder geval bood de voorstelling van gisteravond in een lekker volle stadsschouwburg prima vermaak met een zorgvuldig verpakte en helemaal niet stompzinnige inhoud, kolder; ontroering, zelfspot, muziek en zichtbaar veel inzet van Herman van Veen en de zeven hem omringende jonge danseressen. De show heeft dit keer een rode draad mee gekregen in de vorm van het verhaal van de nieuwe haring Jan, die met een stoot collega's actie onderneemt tegen de overdadige haringvangst. Hij zwemt naar de Zuidpool en leent daar een walvis die voor de haven van Scheveningen of soortgelijke plaatsen elders gaat gaan liggen, zodat de vissers niet meer uit kunnen varen. Zo droog verteld klinkt het verhaaltje misschien wat naïef en met de de nadruk op milieuvervuiling die de haringen onderweg tegenkomer modieus, maar in de voorstelling pakt dat anders uit. Want je natuurlijk niet drie uur alleen naar een lullige haring te kijken. Doordat er maar sumier aan het verhaaltje vast wordt gehouden krijgt Herman van Veen de mogelijkheid om tijdens de soepel lopende voorstelling allerlei aardige of slechte, goedwillende en kwaadwillende groter groeiende mensen ten tonele te voeren die bij elkaar de voorstelling z'n inhoudelijke lading geven die misschien niet direct grijpbaar is, maar wel degelijk gaat over een ingeslapen samenleving waarin het Gevoel behoorlijk in de knel zit. Het mooie van Onder Water vind ik, dat die hoogdravende beweringen van mij tussen de regels door en nergens expliciet, in de voorstelling zitten, een voorstelling die zeker voor de pauze geolied en visueel prachtig in elkaar zat, mede dank zij de danseressen, die misschien dan technisch niet allemaal even schitterend waren, maar die ee belangrijke rol kregen doordat re om de beurt en integer meespeelden er veel plezier in hun werk leken te hebben. Na de pauze ging Herman van Veen wat meer op de solotoer waardoor het programma gek genoeg chaotischer werd en at afstand tussen Herman van Veen en zijn rolfiguren op een soms verwarrende manier (voor publiek en speler) zoek was en de voorstelling haperde. Hoe het ook zij, Onder Water kunt u nog zien tot en met dinsdag Hans de Wolf |