| Unicef Nieuws Mieke van hooft |
'Donkerlokje en het land van licht' |
juni 1988 |
|
Donkerlokje is een kaboutermeisje. Misschien denk je nu: 'Bah, kinderachtig, een boek over kabouters.' Dan vergis je je, want dit verhaal is zéker niet voor kleuters bedoeld. Het gaat over een moerasvolkje dat op de planeet Varen in het land van Zomp woont. Om aan de kost te komen, moeten de kabouters alle gasbellen die uit het moeras omhoogborrelen voor een habbekrats met de koning ruilen. Voor die gasbellen krijgen zij dan groente en die hebben ze hard nodig want het werk dat ze doen is bijzonder zwaar. Als de kabouters van het land van Zomp niet genoeg gasbellen leveren, worden ze Persoon in Kwestie. Dan worden ze voor straf aan het licht in het land van Licht blootgesteld. En licht is iets waar moeraskabouters absoluut niet tegen kunnen. Tenminste ... dat heeft men altijd beweerd. De groente wordt geleverd door de knollentuindwergen van het land van Talp. De koning heeft het zó geregeld dat de dwergen van Talp vier keer zoveel groente moeten verbouwen als ze zelf nodig hebben. Eén keer voor het volk van Zomp, één keer voor het volk van Talp en twee keer voor de koning met zijn gevolg. De koning van de landen Zomp en Talp vindt zichzelf zo belangrijk dat hij niet bij zijn onderdanen woont maar ergens in een ongelooflijk hoog kasteel boven op een berg. Hij beeldt zich in dat hij een wereldberoemde "rock en roll ster'is. Zijn kasteel staat vol met energie-verslindende geluidsboxen en in zijn kamer flitsen lampjes aan en uit op de maat van discomuziek. Als de energie opraakt bedenkt de minister een plan om de moeraswet van het land van Zomp te wijzigen waardoor de koning meer gasbellen en dus meer energie tot zijn beschikking kan krijgen. Het plan is heel gemeen: hij promoveert de bevolking van het land van Zomp tot 'Superbelangrijke hofleveranciers van gasbellen voor de koning'. Het moerasvolk is zeer vereerd: ze mogen per dag voortaan 50 gasbellen méér leveren. Al gauw komen ze tot een vreselijke ontdekking: de koning wil graag 200 gasbellen per dag, maar het moeras geef' er per dag maar 150. Na lang nadenken besluit men dat er moet worden gezocht naar een nieuwe gasbellenwerkpoel. Donkerlokje biedt aan om deze poel te gaan zoeken. Op haar tocht doet ze belangrijke ontdekkingen. Een heel be-langrijke is dat ze niet bang hoeft te zijn voor het licht. En dat terwijl het moerasvolk altijd is voorgehouden dat licht levensgevaarlijk is! Uiteindelijk ontdekt Donkerlokje dat de koning een bedrieger is, en als ook de anderen, de kabouters van Zomp en Talp, daarvan zijn overtuigd, verandert hun leven en gaan ze met zijn allen in het land van Licht wonen. Wie tussen de regels door leest, merkt dat dit niet zomaar een sprookje is, maar een verhaal over macht en onrecht, over uitbuiting en onderdrukking. Liep het in onze wereld ook maar zo goed af als met de kabouters van Zomp en Talp! 'Donkerlokje en het land van licht' is geschreven door Herman van Veen en Roger Hendriks, en van prachtige tekeningen voorzien door Luuk Poorthuis. Een deel van de opbrengst van dit boek gaat naar de Stichting Colombine, die het geld wil gebruiken voor een project in de Dr. Daniël den Hoed kliniek, een kankercentrum in Rotterdam. Uitgegeven door Pelckmans/La Rivière & Voorhoeve, prijs f. 22,50. Mieke van Hooft |