| Klimop Gab, An, Jan |
Cabaret Chantant Harlekijn |
juni 1969 |
|
(orgaan van de jeugdstudentenclub in Roosendaal) Terwijl hij, die, als hij zichzelf niet geweest was, Fulco de minstreel had willen zijn, een enthousiast applaus in ontvangst nam, slopen wij de zaal uit om de harlekijn-handtekeningenjagers voor te zijn. Dit was het geval. Het lawaai woedde nog steeds voort!! Eindelijk kwam hij van het trapje gebuiteld en had nog niet behoorlijk adem kunnen halen of we vroegen om een interview. ,,Vooruit dan, maar niet te lang", bracht hij vermoeid uit. Nadat we op een flinke afstand waren gaan zitten (Hermans wens!), die toch ook weer niet al te ver was voor ons provinciaaltjes, kon het vraaggesprek eindelijk beginnen. 1. Wanneer ben je eigenlijk met je cabaret begonnen? (Strijkt door zijn verwarde ragebol): — In m'n studententijd. We hadden zo'n studentencabaret weet je wel. Heel leuk. 2. Waarom ben je opgehouden met je televisieshows? — Het tee-veepubliek in zijn geheel is niet het publiek, dat ik voor mijn shows geschikt vind. Als de mensen me willen zien, komen ze maar naar het theater. Peil van het Nederlandse cabaret? (Op deze vraag weet hij niet veel te antwoorden): — Goed. Een onvermijdelijke vraag voor onvermijdelijke fans met een onvermijdelijk antwoord! Wat is je lievelingsgerecht? — Frites met appelmoes (smakelijk). Wat is je leukste ervaring als cabaretier? — Die beleef ik iedere keer weer als ik de planken opkom. De spanning die ik dan afreageer op het toneel, dat zijn mijn leukste ervaringen. Korte reakties graag. L.S.D.? Haalt schouders op: Waarom? Meisjes? Schiet omhoog, lacht: Geweldig. Interviews? Gretig: veel!! Fabeltjeskrant? ,,Vertederd": heerlijk. Publiek? Moeilijk. een horde handtekeningenjagers probeert de deur te rammen. Een kloeke trap en het gevaar is geweken.) Wat zou je het allerliefste willen? Het allerliefste?te? Een glas 7-up. Verrek van de dorst. Jammer dat je 't voorlopig niet kreeg door onze kletspartij.) — Als het even kan tot m'n 90. Wat was je tweede vraag ook weer? O ja, nee. Als jullie over een jaar of 5 nog eens komen kijken is het helemaal veranderd. Ik zou nl. graag wat mooie liedjes erin gooien. Dat had ik vanmiddag ook willen doen. Maar voor jullie is het de hele dag school en dan wil je knots-boem theater. Maar toch zing ik dan ineens een mooi liedje, eigenlijk voor mezelf, zoals: Suzanne. Je voelt dan wél kortsluiting met de zaal. (Laurens van Rooyen komt binnenstormen, op de vlucht voor de fans!) 9. Hoe ben je ertoe gekomen Suzanne op toneel te brengen, terwijl je toch zo'n knots-boem programma hebt? — Mijn dochtertje vond het erg mooi en ik zing het graag. 10. Heb je in je kinderjaren ooit soldaat willen worden? — Schreeuwt het bijna uit: Nooit. 11. Wat vind je van: leven? heerlijk dood? jammer oorlog? akelig vrede? heel erg fijn 12. Welke vragen verafschuw je het meest? (Deze uitgezonderd!). — Persoonlijke. Als mensen in je privéleven proberen te duiken. Daar heb ik grandioos de pest aan. 13. Geef je Lenny Kuhr een goede kans op het komende Songfestival? — Ze zal zeker, verwacht ik, bij de eerste 5 komen. (Nou Herman, het was eerder de 5 eersten!). 14. Hoeveel strijkstokken verslijt je PER DAG?! — (Glimlacht): één per maand en dat is veel hoor. (Wat een blunder, hè harlekijn!). 15. Is Nederland groot genoeg voor je? — Het is wel wat klein, maar ik treed ook op i/h buitenland. — Waar zoal? — Ik ben pas in Hamburg, Madrid, Parijs en Brussel geweest. Maar wat spreek je dan en verstaan de mensen je? — Zo'n beetje Papiamento. Ik ken van alles wat en ik red me er wel uit. Dan de laatste vraag: zit er nu achter al die schmink een érg wit gezicht? — (Kijkt héél lang in de spiegel); hmmmm!!! Omdat hij ééns dit kunstwerk wilde lezen, haalde hij uit zijn koffer een stel kaarten, met daarop een foto. ,,Afgrijselijk" volgens hemzelf. Op de achterkant kwamen handtekening en adres. Daarna wierpen als hyena's Hermans fans zich in zijn armen. Wij drongen ons er met moeite uit!!!!!! GAB, AN, JAN. |